ရန္ကုန္ညဟာ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အတူကတယ္



ကပ္ေက်ာ္ဘုရားေဘးမွာ
၀ိုင္းႀကီးပတ္ပတ္ ဒူေ၀ေ၀နဲ႔
ေဒ၀ါလီခံလို႔ ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြ
ဒုနဲ႔ေဒးျမင္ရမယ္

လြတ္လပ္ေရး ေက်ာက္တိုင္နဲ႔ ဆူးေလဘုရားဟာ
လူေတြရဲ့ အခါခါလွည့္ပတ္ျဖတ္ေလွ်ာက္ျခင္းကို
အိေျႏၵႀကီးစြာ သီးညည္းခံလို႔
ဗလီီေတြကေတာ့ ခန္႔ညားထည္၀ါစြာ
ပဲေစ့ေတြကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့ ခိုေတြကေတာ့
ရန္ကုန္ၿမိဳ့လယ္ရဲ့ အညမညျဖစ္တယ္

သိမ္ႀကီးေစ်းရဲ့ ေဘးပတ္လည္၀ရံတာေတြဟာ
ပုဆိုးအကြက္က်ဲနဲ႔ မုတ္ဆိတ္တို႔ႀကီးစိုးရာ
ေသာက္စားေပ်ာ္ပါးရာ ေနရာစစ္စစ္ျဖစ္ရဲ့
စင္တင္မေလးဟာ ခိုးခိုးခစ္ခစ္နဲ႔ စပိုင္ကိုေသာက္ၿပီး
ဘူတားတစ္ေကာင္ရဲ့ဗိုက္ကိုပြတ္တယ္
ငါတို႔နားမလည္တဲ့ အာရဗီစကားဟာ
သူမရဲ့ အစာအိမ္ကို ခဏေတာ့ၿငိမ္သက္ေစမယ္

သိမ္ႀကီးေစ်းရဲ့ တံတားဟာ ဂံုုးေက်ာ္တံတားလား
ကုန္းေက်ာ္တံတားလား မေသခ်ာဘူး
ႏႈတ္ခမ္းနီမေလးေတြဟာ ရီေ၀ေ၀အၾကည့္ရဲ့
အဓိပၻါယ္ေဖာ္ႏိုင္သူကို ရွာေဖြၾကတယ္
ႏႈတ္ခမ္းမည္းမည္းထူထူေတြနဲ႔ ႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္းေတြဟာ
ညရဲ့အမွန္တရားကို ဖ်က္ဆီးသူမ်ားျဖစ္တယ္

မဂၤလာေစ်းရဲ့ ဘာသာေဗဒဟာ
လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္ကထက္ လွတယ္
တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ေတာက္ပမႈေတြႀကား
ခမ္းနားမႈေတြ မူးယစ္မႈေတြဟာ
ေႏြညေတြကို အၿပံဳးတုေတြနဲ႔ ႀကိဳဆိုေနေလရဲ့
ရင္ပူလြန္းလို႔ ထင္ပါရဲ့ မိ္န္းမပ်ိဳေလးဟာ
ေရခဲကို အတံုးလိုက္မ်ိဳခ်ေနတယ္
ဘ၀က မိုးခါးေရဆုိေတာ့
အမ်ားေသာက္တိုင္းလိုက္ေသာက္စရာမလိုေအာင္ ခါးတယ္

ဒီလိုနဲ႔ ရန္ကုန္ဟာ
ေငြအတြက္ အခ်ိန္ေတြကို ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္
အသံမထြက္တဲ့ ညည္းညဴမႈေတြၾကား
အေသြးအသားကို ေဖာ္ခြ်တ္ျပ
ဗီသိုဗင္ရဲ့ ေတးသြားဟာ
နလပိန္းတံုးအတြက္ ဂီတျဖစ္တယ္
ကႀကိဳးေတြေအာက္ အႀကိမ္ႀကိမ္လဲၿပိဳၾက
ရန္ကုန္ညဟာ ျဖဴနီျပာ၀ါနဲ႔
ကိုယ္တြင္းအဂၤါေတြကို ဘီယာနဲ႔ေဆးတယ္ …..။

ဧကဧရာ

No comments: