ဤခရီးနီးသလား

လူတကာကိုအဆင္ေျပေစခ်င္တဲ့ မင္းရင္ဘတ္ထဲ
ေလပူေတြ ေ၀့ေနဆဲလား
ဘာေတြကို မင္းငတ္မြတ္ခဲ့တာလဲ
ဘယ္ေတာ့မ်ား မင္းလမ္းေတြေျဖာင့္လိမ့္မလဲ
ငါဆုေတာင္းေပးတယ္ မွ်ားျပာေရ
မုန္တိုင္းဆဲရင္ေတာ့ ေလေျပလာလိမ့္မွာေပါ့
ခံႏိုင္ရည္ေတြကေတာ့ မင္းရဲ့ေနာက္ဆံုးခံတပ္ထဲ
စိန္ေခၚပြဲေတြ အဆက္မျပတ္စြာနဲ့တရစပ္
မင္းလမ္းေတြ ေျဖာင့္ေနဖို့
မင္းအရိပ္ေတြ မင္းအေပၚ ...။

အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးတဲ့မင္း
ထစ္ခနဲရွိ ေပါက္ကြဲလိုက္ရမွ
မတရားတာေတြ ့ရင္ ျငိမ္မေနတတ္တဲ့စိတ္
အခုေတာ့ တိတ္တိတ္ေလးပုန္းေနႀကၿပီေနာ္
ဆိုးတယ္၊မိုက္တယ္ဆိုတာ
မင္းရဲ့ခဏတာထြက္ေပါက္ မဟုတ္မွန္းသိေတာ့
အခုသည္းခံစိတ္ေတြ ေမြးေနျပန္ေရာေပါ့
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းေရြးခ်ယ္မႈကို
ေနာင္တမရေစလိုေတာ့ဘူး
စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ မင္းအတြက္
ေမတၱာဆုိတာ အလ်ား၊အနံမရွိေပမယ့္
အသြားအျပန္ရွိတယ္ဆိုတာ ...။

သြားပါ သူငယ္ခ်င္း
အေတာင္ေညာင္းလာရင္ ခဏနားလိုက္ပါ
အေလ်ာ္အစားေတြမ်ားတဲ့ ဘ၀ထဲမွာ
မင္းေလွ်ာ္ဖြတ္စရာေတြ ထည့္ေပးလိုက္
ေနာက္ဆံုးလက္က်န္ေသြးတစ္စက္ထိ
အျပာေရာင္မွ်ားတစ္စင္း ေကာင္းကင္မွာလင္းလက္ေနမယ္လို့
မေန့ကမနက္ ေနအထြက္မွာ
မင္းရင္ဘတ္ေလးက ငါ့ကိုေျပာခဲ့ေသးတယ္ ...။

အရႈံးေပးလို့မေကာင္းတဲ့အရာထဲမွာ ဘ၀ဆိုတာ
ထိပ္ဆံုးကပါတယ္ဆိုတာ လက္ခံတယ္ဆိုရင္
မင္းအခု ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္လုိက္
အသက္ကို ေျဖးေျဖးျခင္းရႈိက္
ေလေျပေတြ မင္းကိုတိုက္ခတ္လာလိမ့္မယ္
မင္းစိတ္ထဲရွိသေလာက္ ရင္ဘတ္ထိေရာက္ေအာင္
အဲဒီေလေတြကို နမ္းရႈိက္လိုက္
ၿပီးေတာ့ ... .... ....
မင္းရယ္သံေတြ ငါၾကားရေလာက္တဲ့အထိ
ဟားတုိက္လိုက္စမ္းကြာ ... ... ... ။

တင့္ထူးေရႊ

10 comments:

မြန္ said...

အရံႈးေပးလို႔မေကာင္းတဲ႔ အရာထဲမွာ
ဘဝကထိပ္ဆံုးကပါတယ္
အဲဒီဒိုင္ကိုခိုက္တယ္
ထစ္ကနဲရွိရင္ ဟိုဟာေတာ႔မလုပ္နဲ႔ေနာ္ ဟီး
လိမၼာေတာ႔ ဦးမ်ွားျပာေရ

Anonymous said...

ဘေလာ့ေလာကကို ျပန္၀င္လာတဲ့ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းၾကီးကို ဆံုးမတဲ့ ကဗ်ာေလးေရးေပးတဲ့ ကိုေရႊတင့္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ.္ဗ်ာ....
မွ်ားျပာေရ့ ပို ့စ္ေတြတင္ေတာ့ေနာ္ အရင္လို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ ့ ျပန္ေရးနိုင္ပါေစ သယ္ရင္းေရ့

tuzzaung said...

ေၾသာ္ ကိုေ႐ႊတင္႔ရဲ႕ဆံုးမစာနဲ႔မွ ခ်က္ၾကီးျပန္ေပၚလာေတာ႔တယ္။ ေနာက္တစ္ခါဆို ကဗ်ာနဲ႔မဆံုးမနဲ႔ေတာ႔ ခ်က္ၾကီးကိုတံျမတ္စည္းနဲ႔သာ ေဆာ္ထည္႔လိုက္။ သူ႔ငိုသံငါတို႔ၾကားရေအာင္လို႔။

Anonymous said...

ငမွ်ားခ်ိတ္..ရ၊ ကေပါင္းဟ ကေပါင္း...ျပန္ဖြင္႕ပီေပါ႕ေနားးးးးးးးးးး။
ကိုတင္႕ထူးေရႊကို လဲ ေက်းဇူးတင္ပါ၏...၊
အမွန္တရားကို ျမတ္ႏုိးတတ္တဲ႕သယ္ရင္းေလး ငမွ်ားခ်ိတ္တြက္ ဒီခရီးနီးနီးေလးပါလို႕ေနာ္ဟဟ..:P

hnin said...

အားပါးတရ ဖတ္သြားပါတယ္။ ဤခရီး မနီးပါဘူး။ အဲဒီလိုပဲ အလွမ္းလည္း မေ၀းပါဘူး။ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

ေအးခ်မ္းသူ

Unknown said...

hello..i wanna hear ur laughing voice.why u block ur blog..?? I hope u will be ok in everything. :)

ေဆာင္းယြန္းလ said...

အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးတဲ့မင္း
ထစ္ခနဲရွိ ေပါက္ကြဲလိုက္ရမွ
မတရားတာေတြ ့ရင္ ျငိမ္မေနတတ္တဲ့စိတ္
အခုေတာ့ တိတ္တိတ္ေလးပုန္းေနႀကၿပီေနာ္
ဆိုးတယ္၊မိုက္တယ္ဆိုတာ
မင္းရဲ့ခဏတာထြက္ေပါက္ မဟုတ္မွန္းသိေတာ့
အခုသည္းခံစိတ္ေတြ ေမြးေနျပန္ေရာေပါ့
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းေရြးခ်ယ္မႈကို
ေနာင္တမရေစလိုေတာ့ဘူး
စိတ္ေကာင္းရွိတဲ့ မင္းအတြက္
ေမတၱာဆုိတာ အလ်ား၊အနံမရွိေပမယ့္
အသြားအျပန္ရွိတယ္ဆိုတာ ...
ဒီလိုစိတ္မ်ိဳးေမြးႏူိင္တာကိုခ်ီးက်ဴးပါတယ္ဗ်ာ..
အရာရာအဆင္ေၿပပါေစ

သဇင္ဏီ said...

ေကာင္းမွေကာင္းကုိ .. :)

Layma said...

ခရီးနီးဘူး..နည္းနည္းေ၀းတယ္...သူငယ္ခ်င္းေတြ တေပ်ာ္တပါး ေသာက္ၾကစားၾက..ဟုတ္ပါ၀ူး..ကဗ်ာစပ္ၾကပါဦးလား..။

lwansay said...

ေအးကြ။ မင္းကေတာ့ မေၿပာခ်င္ဘူးေနာ္။ ဒါပဲ။