ေရႊအိုးထမ္းျပန္ခဲ့ေတာ့ ညိမ္းညိဳ

ေရႊအိုးထမ္းျပန္ခဲ့ေတာ့ ညိမ္းညိဳ

“ေယာက်္ားခ်င္းအခ်စ္နဲ ့
ေယာက်္ားခ်င္းအခ်စ္ ႐ွိခဲ့တယ္ဆိုရင္
အဲဒီ ဗိုင္းရပ္(စ္) ပိုးကို
ငါအရင္ေတြ႕႐ွိ တာပါကြယ္“…….ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
ညိမ္းညိဳေရ…..မင္းဘယ္လိုလဲ
မင္းဘယ္သူဆိုတာထက္
မင္းကဗ်ာသာ ငါစိတ္ဝင္စားတယ္
မင္းကဗ်ာထဲမွာသာ
မင္းကို ငါ ႐ွာေဖြလိုက္ခ်င္တယ္
ငါ႔ ဒိုင္ယာရီ ရဲ႕စာတစ္မ်က္ႏွာ
မင္းကဗ်ာေၾကာင့္ ထြန္းလင္းေတာက္ပတယ္
အိပ္မက္ ေတြနဲ႔ ကဗ်ာဆရာ
ငါ႔ကိုငါ ေခၚဖို႔ မရဲေပမယ့္
မင္းကိုငါ ေခၚရဲဖူးခ်င္တယ္
ငါတို႔ တရားမေဟာဘူး
ငါတို႔ လမ္းမျပဘူး
ခံစားမႈ ေတြကိုသာငါတို႔ လႈပ္ႏႈိးတယ္
ေမတၱာတရားကို ျမတ္ႏိုးတယ္
ဒဏ္ရာအနာတရ ေတြကိုသာ
ခ်င္ျခင္းတပ္စြာ လိုက္႐ွာတယ္
ေလာကႀကီးနဲ႔ စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္တယ္
ဖန္တစ္ရာေတေအာင္ ရန္ျဖစ္လည္း
ငါတို႔ ျပန္ျပန္ခ်စ္တယ္
ကဗ်ာဆရာ ရဲ႕မဟာတာဝန္ဟာဒါပဲ
ဒီေလာက္ပဲေပါ႔ကြာ
“ကဗ်ာဆရာေသရင္
ကဗ်ာနဲ႔ သရဏဂံု တင္ရတယ္“…..ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
ညိမ္းညိဳေရ
မင္းမေသဘဲ
မင္းကဗ်ာေတြမေသလိုက္ပါနဲ႔
ကဗ်ာကို ယံုတာစံုလံုးမကန္းပါဘူး
ငါ ေသရင္ သရဏဂံု တင္ဖို႔
ကဗ်ာေတြ ထမ္းၿပီး ျပန္ခဲ့ေတာ့…..ညိမ္းညိဳ ။ ။

ညီသူငယ္ခ်င္း မွ်ားျပာ ႏွင့္ ညိမ္းညိဳ သို ့


ညိဳထက္ညိဳ ( ၂၃၊၀၁၊၀၈ )

ကိုညိဳထက္ညိဳရဲ့ ကဗ်ာေလးပါဗ်ာ အစ္ကိုေရ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ။

6 comments:

စိုးထက္ - Soe Htet ! said...

လာဖတ္သြားပါတယ္ .. ကဗ်ာဆာေတြေရ .. ျပန္လာခဲ့ ၾက ဦးေပါ့ :P

မြန္ said...
This comment has been removed by the author.
မြန္ said...
This comment has been removed by the author.
မြန္ said...

ကိုညိဳထက္ညိဳဆီမွာ ဖတ္ျပီးျပီ
ကဗ်ာေလးက ေကာင္းသေလက္ ကဗ်ာဲက ကဗ်ာဆရာေတြ ျပန္လာဖို႔ပဲ လိုတယ္ေနာ္
တကယ္ေတာ႔ ကိုညိမ္းညိဳက ျပန္ေခၚဖို႔လိုမယ္မထင္ဘူး
က်န္တဲ႔တစ္ေယာက္ပဲ

ein said...

ကိုညိဳထက္ညိဳ...မွျပန္ေခၚေနပါ၏...
ဒုတိယၾကိမ္ ျပန္လည္၍ ထပ္ဆင္႕ေခၚေနၾကပီေနာ...
တယ္ရင္းေရ...
အျမန္ဆံုး နည္းနဲ႕ ပန္းကန္လံုးစီးပီး ျပန္လာခဲ႕ လိုက္ေတာ႕ေလဟ...နင္ကလည္း...:)

tuzzaung said...

ညိဳထက္ညိဳက ေ႐ႊအိုးထမ္းျပီးျပန္ခဲ႔ပါ ဆိုတာကိုညိမ္းညိဳက ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုထမ္းျပန္လာသတဲ႔။ ခ်က္ၾကီးက ေရထမ္းျပီးသာ ျပန္ခဲ႔ေတာ႔။ :D

သိမ္းထားတဲ႔ ေ႐ႊအိုးေတြ ထုတ္ေတာ႔ေလ။ သူမ်ားေ႐ႊအိုးေတြနဲ႔ခ်ည္း ဆားခ်က္မေနနဲ႔။