မျဖစ္ ညစ္က်ယ္

ေခါက္ရိုးက်ဳိးေနတဲ့ ရင္ဘတ္ထဲက
ထြက္ထြက္လာတဲ့ အညွီအေဟာက္ေတြကို
ရႈရႈိက္ေနရတဲ့ ငါ့ကိုယ္ငါလည္း
တခါတေလေတာ့ အားနာမိရဲ့ ...

လံုး၀န္းေနတဲ့ ကမာၻႀကီးကို
ႀတိဂံလိုလို ဗဟုဂံလိုလို
လိုရာဆြဲေျပာေနၾကတဲ့
လူေတြကို အေငးသားၾကည့္ေနခဲ့တဲ့
ႏွစ္ေပါင္းလည္း မေရတြက္ႏိူင္ေတာ့ဘူး ...

ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမွာ
အဆင္မေျပမႈေတြကို
ထပ္ခါထပ္ခါ ၀တ္ဆင္ခဲ့ရတဲ့
အညတရ တစ္ေကာင္ပါ ...

သက္တန့္ေတြေပၚ
ခဏတျဖဳတ္ လမ္းတက္ေလွ်ာက္မိတဲ့
ငါ့ကို ဘာျဖစ္ခ်င္ေနလဲတဲ့ .....
ရွင္းတယ္ ......
ေလာကဓံကို နဘန္က်င္း
ကံၾကမၼာကို ရင္၀ ခုႏွစ္ခ်က္ေလာက္
ပိတ္ကန္ခ်င္တယ္ ...... ။ ။