ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္အိမ္မက္

'အား ... ေအးလိုက္တာ ...'
ျဖတ္ခနဲ မ်က္လံုးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ဂုတ္ကို လက္ေအးၾကီးနဲ့ ကိုင္ထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္...
'ေဟ့လူ ဘာလုပ္တာလဲဗ်'
'လွ်ာမရွည္နဲ့ ထစမ္း' "ေျဗာင္း"
(အာ ဒီလူ ရုပ္ၾကည့္ေတာ့ သန့္သန့္ျပန့္ျပန့္နဲ့ ေတာ္ေတာ္လက္သံေျပာင္တာပဲ)
'ဘာလဲဗ် ဘာလုပ္မလို့လဲ'

'မင္းကို ေျပာစရာရွိလို့ကြ၊ မင္းတို့က ဘေလာ္ဂါ အခ်င္းခ်င္းမွ ခ်စ္တာလား။ ဘေလာ့မေရးပဲ မင္းတို့ကို အားေပးတဲ့သူကိုေတာ့ မင္းက အဖက္မလုပ္ခ်င္ဘူးေပါ့ေလ ဟုတ္လား'

'အာဗ်ာ ဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ ကေျမာက္ကေခ်ာက္စာေတြကို အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး လာဖတ္တဲ့သူကို ကြ်န္ေတာ္ ေလးစားပါတယ္ဗ်။ ဘေလာ့ေရးေရး မေရးေရး ကြ်န္ေတာ့္ကို ခင္လုိ့လာတာပဲဗ် အဲလိုစိတ္မ်ိဳး ကြ်န္ေတာ့္မွာ မရွိပါဘူး။'

"ေတာ္စမ္း" ... 'မင္း ေပါက္ကရေတြ မေျပာနဲ ့။ ေျပာေတာ့ တစ္မ်ိဳး လုပ္ေတာ့ တလြဲဆိုတာ မင္းလိုလူစားမ်ိဳးပဲ '

'ဟာ .. ခင္ဗ်ားက ကြ်န္ေတာ္ကို အသားလြတ္ၾကီး စြပ္စြဲေနပါလားဗ် ... ေနပါဦး ကြ်န္ေတာ္က ဘာလုပ္မိလို့ ခင္ဗ်ားက ဘာေတြေျပာေနတာလဲ။ ခင္ဗ်ားကေရာ ဘယ္သူလဲဗ်။'

'ငါ ေမာင္မ်ိဳးပဲကြ၊ မင္းဆီကိုလာတဲ့ သူေတြအကုန္လံုးကိုက် မင္းက တစ္ေယာက္ျခင္းျပန္ေျပာတယ္။ ငါ့က်ေတာ့ မင္းကခ်န္ထားတယ္ .. အဲဒါ ေကာင္းသလား။ေတာ္ျပီ ေဟ့ေကာင္ မင္းဆီကိုမလာေတာ့ဘူး သြားမယ္ ဒါပဲ'

'ဟာ ... ကိုေမာင္မ်ိဳး ကိုေမာင္မ်ိဳး ....... အစ္ကို အစ္ကို ...'

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကြ်န္ေတာ္ႏိူးသြားတယ္။ ကဗ်ာကသီနဲ့ ထျပီး ဘေလာ့ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုေမာင္မ်ိဳးက သူ့ကိုစကားျပန္မေျပာလို့ဆိုျပီး ဆီဗံုးမွာ ေအာ္သြားတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ မေန့ကရီပလိုင္းလုပ္ထားတာေတြ ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟုတ္တယ္ဗ်ာ ကိုေမာင္မ်ိဳး တစ္ေယာက္ပဲ က်န္ခဲ့တယ္...။ ကိုေမာင္မ်ိဳးၾကီးေရ ခ်ိတ္ခ်ိဳးပါနဲ့ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာရြတ္ျပမယ္ ...။

ကြ်န္ေတာ္မွ်ားျပာရီပလိုင္းမွာ ကိုေမာင္မ်ိဳးၾကီးမပါ
ကိုေမာင္မ်ိဳးၾကီးစိတ္ကဆိုး ကြ်န္ေတာ့္ကို လုိက္ထိုး
မထိုးပါနဲ့အစ္ကိုၾကီးရာ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္းပန္မွာ
ေတာင္းပန္လိုက္ေတာ့ေက်ေအးသြား ကိုေမာင္မ်ိဳးၾကီး ရူပါစတား
ေကာင္မေလးေတြခပ္မ်ားမ်ား သူ့မွာ ေျပးေပါက္မွားးးးးးးးးး ။ း)

အိမ္မက္ကေတာ့ တကယ္မက္တာပါ.။ အေပၚကစာေတြကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ဘာသာ ေပါက္ကရေရးထားတာ အေဟး ေဟးး။ အိမ္မက္ထဲမွာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ကိုေမာင္မ်ိဳးက သူ့ကို ရီပလိုင္းမလုပ္လို့ဆိုျပီး လာေျပာသြားတာပါ.။ မနက္လင္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ဘေလာ့ကို ဖြင့္ဖတ္လိုက္ေတာ့ တကယ္ပဲ ကိုေမာင္မ်ိဳးက လာေျပာသြားတယ္ .. ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ အကုန္လံုးကိုျပန္ေျပာတဲ့အထဲမွာ သူ့တစ္ေယာက္ပဲ က်န္ခဲ့တာ။ စိတ္မဆိုးပါနဲဗ်ာ .. ေနာ့ ကိုေမာင္မ်ိဳးၾကီးးးးးးးး

ကြ်န္ေတာ့္လဲ သည္ဘေလာ့ေလးေရးမိပါတယ္ စိတ္ကအဲဒီအထဲပဲ အကုန္ေရာက္ေနေတာ့တာပဲဗ်ာ..။ တခါမွလည္း မျမင္ဘူး မေတြ ့ဘူးတဲ့ သူေတြကို သံေယာဇဥ္တြယ္ေနတာ အံ့ၾသဖို ့လဲ ေကာင္းပါတယ္.။ ၾကာရင္ေတာ့ ခက္ရခ်ည့္ရဲ့ဗ်ာ ...။ အခုေတာင္ အိမ္မက္ထဲထိေရာက္ကုန္ျပီ ..။ ေၾသာ္ ဘေလာ့ ဘေလာ့ .... ။

ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္ဆိုတာ ကိုေမာင္မ်ိဳးကို ေျပာတာဗ်။ ရန္ကုန္က ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္စာေပတိုက္ပိုင္ရွင္ ေမာင္မ်ိဳးနဲ ့ ကိုေမာင္မ်ိဳးက နာမည္ျခင္းဆင္လို့ ကိုယ့္ဘာသာ စိတ္ထဲရွိရာ ေခါင္းစဥ္ေပးလိုက္တာ ဟတ္ ဟတ္ ဟတ္ ...။