မေအးေသာ ေဆာင္းရက္မ်ား

ေဆာင္းတြင္းေအးေအး ေဆာင္းဆိုမွေတာ့ ေအးျပီေပါ့ေလ ...။ မေအးတဲ့ေဆာင္းေတြလဲ ရွိခ်င္ရွိမွာေပါ့..။ ရန္ကုန္ေဆာင္းလည္း နည္းနည္းေတာ့ ေအးပါတယ္.။ ေနဖူးတဲ့ ျမိဳ့ေတြကလည္း ေဆာင္းဆို ေအးတာမ်ားပါတယ္.။ ေဆာင္းအေၾကာင္းကလဲ ေလးမ Tag ျပီးေတာ့ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ မေအးေသာေဆာင္းရက္မ်ားထဲက ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးကိုပဲ ေရးလိုက္တယ္ဗ်ာ.။ ေအးတာကိုၾကိဳက္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္အဖို့ကေတာ့ ေအးေလ ေကြးေလ ေကြးေလ ေႏြးေလဆိုေတာ့ ေႏြးေႏြးေလးနဲ့ ေကြးရတာေပါ့ဗ်ာ.။ အဲ ... မေကြးရတဲ့ ေဆာင္းေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ ရွိတယ္ဗ်.။ ဒါေလးကိုပဲ တူမၾကီးရဲ့ tag ကိုေရးလိုက္တယ္..။ အဆင္ေျပမွာပါ..။

မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီေဆာင္းပဲ ဘ၀တစ္ဆစ္ခ်ိဳးတယ္လို့ ဆိုမလား.. အေတြ ့အၾကံဳသစ္စတယ္လို့ပဲ ေျပာမလား .။ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကုန္လို့ ေနာက္တစ္ႏွစ္ကိုအကူး အရမ္းေအးတဲ့အခ်ိန္ေပါ့ဗ်ာ.... ေရာက္သြားတာက ေတာင္ေပၚျမိဳ ့ေလးတစ္ျမိဳ ့။ ေတာင္ေပၚျမိဳ ့ဆိုေပမဲ့လည္း ခ်ိဳင့္၀ွမ္းထဲမွာရွိတာဆိုေတာ့ စိမ့္ေနေအာင္ေအးတာ.။ ေရာက္စတစ္ရက္ကေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေကြးလိုက္ရေသးတယ္.။ ေနာက္ရက္ကစျပီးေတာ့ ေမာင္မွ်ားျပာတို့ လိမ့္ေနေအာင္ ေျပးရေတာ့တာပဲ.။ ၁၁း၀၀ ေလာက္မွေနကိုျမင္ရတဲ့ေနရာမွာ ၆း၃၀ ေလာက္ထျပီး အလုပ္စလုပ္ရေတာ့တာ စဥ္းစားတာၾကည့္ေတာ့.။ မနက္ဆို ကိုယ့္လက္ကိုေရွ့ထုတ္ၾကည့္တာ မျမင္ရဘူး.။ မ်က္ႏွာသစ္တာေတာင္ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ့ ေရကလဲစမ္းေခ်ာင္းထဲကဆိုေတာ့ ေအးလိုက္တာဆိုတာ ေျပာမေနနဲ့ေတာ့.။ ဒါေတာင္ ကိုယ့္ဘာသာခပ္ရတာ မဟုတ္ဘူး ကိုယ္တိုင္ခပ္ရရင္ေတာ့ အပ်င္းထူတာနဲ့တင္ ေန့လည္ေလာက္မွ မ်က္ႏွာသစ္ရမဲ့ကိန္းပဲ.။ မနက္စာေလးေျခာက္တီးေခ်ာက္ခ်က္ကို ခပ္ျမန္ျမန္စား ေျပာမဲ့ဆိုမဲ့သူမလာခင္ ေတာထဲကို သုတ္သုတ္ သုတ္သုတ္နဲ့လစ္ရေတာ့တာပဲ.။ အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာကိုေရာက္ဖို့က ၄၅ မိနစ္ေလာက္ေလွ်ာက္ရတဲ့ေတာလမ္း က်န္းမာေရးေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ း) ။ ျပီးေတာ့ အလုပ္လုပ္တယ္ပဲဆိုၾကပါေတာ့ဗ်ာ.။

တစ္ရက္ကေတာ့ ထူးထူးျခားျခားပဲ.။ လွတပတေက်ာက္တံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြကို ေကာက္ရတာပါ.။ သိပ္ေတာ့မၾကီးပါဘူး ကေလးေခါင္းသာသာေလာက္ပါ.။ ေကာက္ရတဲ့ေနရာက စမ္းေခ်ာင္းထဲမွာ ေရက ဒူးေခါင္းေလာက္ရွိတယ္.။ လက္နဲ့ေကာက္ရတာကို ၂က်င္းရေအာင္ေကာက္ဆိုပဲ.။ လူက ကြ်န္ေတာ္အပါအ၀င္ ၆ ေယာက္.။ ကဲ ေကာက္ဆိုလဲ ေကာက္ၾကတာေပါ့. ဘာခက္တာလိုက္လို့.။ အလုပ္စျပီး ၁ နာရီေလာက္ထိေတာ့ ထိုင္ၾကည့္ေနေသးတယ္.။ ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္းနဲ့ စိတ္မခ်မ္းသာေတာ့ဘူး.။ ထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့သူေတာင္ ေအးလာတာ ေရထဲက ေက်ာက္ခဲေကာက္ေနတဲ့သူဆို စဥ္းစားတာၾကည့္ေတာ့....။ ကဲ မေနတတ္ မထိုင္တတ္တဲ့ေကာင္ ေဘာင္းဘီေခါက္အက်ၤ ီကိုခြ်တ္ျပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး၀င္ေကာက္တာေပါ့ေလ.။ ေတာ္ေတာ္မသက္သာတာပဲဗ်ာ တခ်ိဳ ့ေက်ာက္တံုးေတြဆို သဲထဲႏွစ္ေနတာ ရေအာင္ဆဲြထုတ္ရတာပဲ.. တတ္ႏိူင္ဘူး ဒါဘဲရွိတာကိုး.။ကြ်န္ေတာ့္လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြကေတာ့ တားပါတယ္ ေအးေဆးေနပါေပါ့ မေနႏိူင္ပါဘူးဗ်ာ.. သူလဲလူ ကိုယ္လဲလူ ဘ၀ေပးကံျခင္းမတူလုိ့ အေျခအေနေတြမတူႏိူင္ေပမယ့္ လူလူခ်င္းကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ရွိဖို့ပဲ စိတ္ထဲထားတဲ့ေကာင္ဆိုေတာ့လဲ အားလံုးက အတူတူေပါ့.။ တစ္မနက္လံုးထိုင္ေကာက္တာေတာင္ ၁ က်င္းစာပဲရတယ္.။ လူလဲ ေအးလာျပီ. ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ လက္ႏွစ္ဖက္လံုး ေရထဲထားျပီး အလုပ္လုပ္ေနရတာ ၾကာရင္လည္းေသဖြယ္ရာတာ ရွိေတာ့မွာမို့ ကဲ နားေတာ့ကြာ.။ ထမင္းျပန္စားဖို့ကလဲ ၁ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္လမ္းျပန္ေလွ်ာက္ရမွာဆိုေတာ့ကာ အသြားအျပန္နဲ့ အလုပ္ျပန္လုပ္ရဦးမွာနဲ့... အင္း မထူးပါဘူး ဆိုင္ကယ္ၾကံဳေလးရွာျပီး ထမင္းျပန္ယူခိုင္း ထမင္းယူတဲ့သူျပန္လာေတာ့ ဆာဆာနဲ့စားမယ္လုပ္ေတာ့ ထမင္းကေအးစက္ ဟင္းက ေခြးေတာင္မလွ်က္( အဲေလ မွားလို့ ) ပဲႏွပ္ပါ.။ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ အထူးစပါယ္ရွယ္ ၾကက္ေကာင္လံုးေၾကာ္လို့ထင္ရင္ေတာ့ အလြဲၾကီး လြဲေတာ့မွာေပါ့.။ ၾကက္ဥေလးေရလိမ့္ေၾကာ္ပါ. ေျပာေနၾကာပါတယ္ စားလိုက္ေတာ့မယ္ရွိေသး ဟုိေကာင္ေတြက ေခါင္းေတာင္မေဖာ္ေတာ့ဘူး. သူတို့စားေနတာၾကည့္ျပီး ရင္ထဲမွာ ဘာျဖစ္သြားမွန္းကို မသိဘူးဗ်ာ.။ မေျပာေတာ့ပါဘူးဗ်ာ .. အဲဒါနဲ့ပဲ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ ၾကက္ေကာင္လံုးေၾကာ္ၾကီးကို ၆ ပုိင္းပိုင္း တစ္ေယာက္တစ္ပိုင္းနဲ့ (သူတို့ရဲ့ ပဲႏွပ္ေလးလဲ ခပ္တည္တည္နဲ့ ယူစားလိုက္ေသးတာေပါ့ :P ) ထမင္း၀ိုင္းေလး စိုစိုျပည္ျပည္ျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ.။ အမွန္ေျပာရရင္ ကြ်န္ေတာ့္ေ၀စုကို သူတို့ပန္းကန္ထဲလိုက္ထည့္ေပးေတာ့ သူတို့ျပန္ၾကည့္တဲ့ မ်က္လံုးေတြကို အခုထက္ထိ မေမ့ေသးဘူး.။ ထမင္းစားျပီးေတာ့ ေဆးလိပ္ေလးဖြာ ေနာက္အလုပ္ေလးဆက္လုပ္ ညေနျပီးေတာ့ ျပန္ၾကတာေပါ့လို့ပဲ တိုတိုမွတ္လုိက္ေတာ့ေနာ္.။ ေရးရင္ေတာ့ အဲဒီတစ္ရက္ထဲတင္ကို ၀တၳဳတိုတစ္ပုဒ္ေလာက္ရမယ္ ဟတ္ ဟတ္။ ေဆာင္းတြင္းအမွတ္တရေလးေပါ့.။

စာၾကြင္း။ ။ အေၾကြးဆပ္ဖို့တစ္ေယာက္က်န္ေသးတယ္.. ဘုရင္မၾကီးေရ ကြ်န္ေတာ္မေမ့ပါဘူးဗ်ာ.။ ပို့စ္အသစ္တက္ရင္ မီးမီးနဲ့စပါ့မယ္..။ ခုေတာ့ အားလံုးပဲ တာ့တာဗ်ာ.။ေနာက္မွေတြ ့တာေပါ့..။