အေ၀းဆံုးကို သြားခ်င္လုိ့
အနီးဆံုးကို ေက်ာခိုင္းတယ္
ဟိုတစ္ဘက္ကမ္းက
တရားေဒသနာကို
နာဖို့အတြက္
ဒီဘက္ကမ္းက
ျငိမ္းခ်မ္းျခင္း တခ်ိဳ ့ကို
လ်စ္လ်ဴရႈတယ္
အင္း .... လူျဖစ္ရတာ
မီးျခစ္ထိုင္ျခစ္ရတာေလာက္
ရင္ခုန္စရာ မေကာင္းဘူး
...............................
...............................
...............................
..............................
..............................
ခဏေနလုိ့ ေရအိုးခြဲမွ တို့ေတြ
ရႈိက္ႀကီးတငင္ ငိုၾကတာေပါ့ ...။
ခဏ
ဝါက်တစ္ေၾကာင္း ဋီကာ
အခ်ိန္ကာလရဲ႕ ကုစားမႈေအာက္မွာ
ႏွလံုးသားလည္း တည္ၿငိမ္စျပဳလာၿပီ.....
ဟိုအရင္ကဆို.....
သစ္ရြက္ေၾကြလည္း ေၾကကြဲဖူးတယ္
မိုးေတြရြာလည္း လြမ္းေဆြးဖူးတယ္
ေဆာင္းရာသီဟာ ငါ႔ရင္မွာမရွိတဲ႔
ဥတု တစ္ခုပါ ငါ႔ရင္ဟာ
အၿမဲပူေလာင္ေနခဲ႔တယ္.....
ခ်စ္သူေရ ...
မင္းအတြက္ မေၾကကြဲဘူး
.......... မလြမ္းေဆြးဘူး
............. မငိုေၾကြးဘူးဆိုတဲ႔
စကားလံုးေတြ ေအာက္မွာ
ေမ႔ပစ္ဖို႔ဆိုတာ တည္ေဆာက္မရေသးတဲ႔
............. ဝါက်တစ္ေၾကာင္း ပါပဲ။ ..... ။
တမ္းတျခင္း
ငါ႔ရင္ဟာ ပူေလာင္လြန္းလို႔
ႏွင္းျဖဴေတြနဲ႔ လြမ္းၿခံဳထားခ်င္တယ္...
ႏွင္းျဖဴေတြသာ “မ” ျဖစ္ခဲ႕ရင္...
အိပ္ပ်က္ညမ်ားနဲ႔ အားအင္ေတြ ကုန္ခမ္းခ်ိန္
အားေဆးတစ္ခြက္နဲ႔ နားေနခ်င္တယ္...
“မ” အနမ္းေတြသာ အားေဆးျဖစ္ခဲ႔ရင္...
ဖိအားေတြမ်ားလို႔ စိတ္ရႈပ္ေထြးခဲ႔ရင္
သီခ်င္ကိုနားဆင္ ရႈပ္ေထြးမႈေတြ ကင္းစင္ခ်င္တယ္
ေတးသြားေတြသာ “မ” အသံျဖစ္ခဲ႔ရင္....။
လြမ္းလုင္
သူ
ေန့ဆိုလည္းသူ
ညဆိုလည္းသူ
အခ်ိန္တိုင္းမွာသူ
အိမ္မက္ထဲထိေတာင္
စိုးမိုးေနပါလား သူရယ္
ေၾသာ္ ... ငါ့ဘ၀
သူနဲ့ၾကမွ လုံးပါးပါးေပါ့ ... ။
သူ= စာေမးပြဲ :P
အားလံုးပဲ ၿငိမ္းခ်မ္း ေအာင္ျမင္ ေပ်ာ္ရႊင္ အဆင္ေျပၾကပါေစဗ်ာ။ ေနာက္မွ ေတြ ့မယ္ဗ်ာ ... ... ... ။
တစ္ေန့တာ
မနက္ ၇း၃၀ နာရီ .... ကေလာင္ ေတာင္ေတာင္ေတာင္ ဂြမ္ .. ဖုန္းအလန္းထျမည္တာပါ း) ( တယ္ေလ အိပ္တာျဖင့္ ၄ နာရီေလာက္ရွိေသး ဒီဖုန္းကထျမည္ျပန္ၿပီ ပိတ္ေပါက္လိုက္ရ ၊ မလုပ္နဲ့ မလုပ္နဲ့ အဲဒါ ဟိုလူေတြေျပာေျပာေနတဲ့ ေသြးေတြ၊ ေခြ်းေတြနဲ့ ၀ယ္ထားရတာ၊ မင္းဟိုမွာေနတုန္းကျဖင့္ ကေလးကစားတဲ့ဖုန္းေတာင္ မကိုင္ႏိူင္ပဲနဲ့ ခုမွ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ပိတ္ေပါက္လိုက္ရေလး ဘာေလးနဲ့၊ ျဖစ္သင့္တာက ေန့တိုင္းေန့တိုင္း ထုိင္ကန္ေတာ့ရမွာေနာ့ း) ) အိပ္ရာကေန လူးလဲထ ေရခ်ိဳးခန္း၀င္ ထံုးစံအတိုင္း ဘာညာကြိကြမ်ားကို လုပ္ျပီးသကာလ ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရလဲ၊ ဦးငါးၾကိမ္ခ်။ တေက်ာ္ေက်ာ္ေအာ္ေနေသာ ခ်စ္ခ်စ္ကို အစာေကြ်း ျပီးတာနဲ့ အ၀တ္အစားလဲ၊ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ အမွန္အကိုင္ရြိဴင္းျပီး ( အမယ္ မွန္ထဲၾကည့္တာ ငါေတာ္ေတာ္ေခ်ာလာတာပဲ ) ေလွကားကေန ကသုတ္ကရိုက္ ေျပးဆင္း ....ဟာ .. မ်က္မွန္က်န္ခဲ့ၿပီ ထားလိုက္ေတာ့ မယူေတာ့ဘူး။
မနက္ ၈ နာရီ ... ကားဂိတ္မွာ ဘယ္အခ်ိန္မွလာမယ္မွန္းမသိေသာ ကားရထားႀကီးမ်ားကို ေစာင့္ပါတယ္။ ၾကာလာရင္ေတာ့ ေတြ ့ရာကားတတ္စီးျပီး ဟုိေျပာင္းဒီေျပာင္းေပါ့။ ေက်ာင္းသြားတာေပါ့ေလ။ ကံေကာင္းလို့ ေနရာေလး ဘာေလးရရင္ ခ်စ္သူနဲ့ တြတ္တီးတြတ္တာေလးေတြေျပာ ( အဲလုိဆို ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲေနာ္ )။
မနက္ ၉ နာရီ တခါတေလလည္း ေနာက္က်ေပါ့။ ဆရာမအျပစ္မေျပာခင္ သိသေလာက္ေလး ေက်နပ္ေအာင္ေျပာေပး ( ဒီေန့ ရာသီဥတု ေကာင္းတယ္ေနာ္တို့၊ မင္းမ်က္ႏွာၾကည့္ရတာ ရႊင္လန္းေနတယ္တို့ ဘာတို့ေပါ့ေလ ဒီလိုပဲ ေဖာရတာ း) )။ စပါၿပီ ဘာမွန္းမသိေသာ စကားမ်ားႏွင့္လံုးလည္ပတ္ခ်ာရိုက္ သူလဲေျပာခ်င္တာေျပာ ကိုယ္လည္း အဘိဓါန္တစ္အုပ္နဲ့ အလုပ္ေတြရႈပ္ေပါ့။ ခဏအနားေပးတဲ့ အခ်ိန္ေလးဟိုေလွ်ာက္ ဒီေလွ်ာက္ ေဆးလိပ္ေလးေသာက္ ...
ေန့လည္ ၁၂း၃၀ မနက္ပိုင္းစာသင္ခ်ိန္ၿပီးလို့ ေတြ ့ရာၾကံဳရာ ခပ္ေပါေပါမုန့္ေလး၀ယ္စား လဆန္းရက္ေလးေတြပါပဲ လကုန္ပိုင္းရက္မ်ားမွာေတာ့ ဒီလိုပဲ ဆာေနတဲ့ဗိုက္ကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ့ ေပါက္ကရေတြေျပာၿပီး အဆာေျဖရတာေပါ့ေလ။ ဒီလိုႏိူင္ငံ၊ အခုကုန္ေစ်းႏႈန္းနဲ့ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ဘယ္ရာသီဥတုမွာ ဘယ္လိုအစားအစာမ်ားကို ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္စားဆိုေသာ စာရင္းဇယားႀကီးမ်ားနဲ့ ရထားေသာလခကို ခ်ိန္ထိုးလိုက္ရင္ ဟုိလူေတြ မ်က္ရည္ဘူးသီးလံုးေလာက္က်သြားမလားပဲ။ ဒါေတာင္ အစားအေသာက္တစ္မ်ိဳးနဲ့ပဲေျပာေသးတာ အဟီး ေျပာရင္းဆိုရင္း ဟိုလူမ်ားလို မိန္းမလွ်ာေလသံေပါက္သြားတယ္။ ( ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ တခါတေလလည္း လႊတ္ လႊတ္သြားလို့ပါ )
ေန့လည္ ၁း၀၀ ေနာက္စာသင္ခ်ိန္အတြက္ ေနာက္စာသင္ခန္းကို ေျပးၿပီး ဆရာသင္ေသာစာမ်ားကို လိုက္မွတ္ ေရးခ်င္တဲ့ေနရာေရးေသာစာမ်ားကို လိုက္မွတ္ရတာလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္ညစ္ဖို့ေကာင္းပါတယ္။ ဆရာမ်ားကေတာ့ ဒီလိုပဲသင္တာပါ။ သူတို့ေျပာတာေတြကိုလည္း လိုက္နားေထာင္ရ၊ ေရးလိုက္ေသာစာမ်ားကလည္း အစီအစဥ္မက်နဲ့ ဟုတ္ေနတာပဲ။
ညေန ၆း၀၀ ၿပီးျပီ တေန့တာ စာသင္ေသာအခ်ိန္မ်ားၿပီးဆံုးလို့ အေဆာင္သို့ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ခ်မ္းေအးေသာ ရာသီဥတုဒဏ္ကို ၾကံ့ၾကံ့ခံၿပီး ေရာက္လာပါၿပီ။ အေဆာင္ေရာက္ေရာက္ျခင္း ခဏေလာက္ အေညာင္းအညာေျဖ ရွိတာေလး ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္၊ ျပဴတင္းေပါက္ကေန ဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္ မီးမီးေလးကို ေပါက္ကရမ်ားထုိင္ေျပာၿပီးသကာလ စာၾကည့္စားပြဲေရွ့ထိုင္တယ္ဆိုရင္ပဲ ၁၁း၀၀ ... အင္း ေရေလး ဘာေလးခ်ိဳးဦးမွ အိမ္စာေလးလုပ္၊ ဟုိစာအုပ္လွန္ ဒီစာအုပ္လွန္ ၿပီးေတာ့လည္း ဘေလာ့ထဲေရာက္သြားတာပါပဲ။ အဘိဓါန္ၾကည့္လိုက္ စာၾကည့္လိုက္ ဘေလာ့ဖတ္လိုက္နဲ့ အခ်ိန္ေတြက ကုန္မွန္းမသိ ကုန္။ နာရီၾကည့္ေတာ့ ( --း-- ) ဘယ္အခ်ိန္အိပ္တယ္ဆိုတာေတာ့ ေျပာေတာ့ဘူး း) ။
အဲဒါေတြကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ တနလၤာမွ ေသာၾကာအထိေပါ့ဗ်ာ။ စေနကေတာ့ စာသင္ခ်ိန္နည္းပါတယ္ မနက္ ၁၀း၀၀ ကေန ညေန ၃း၀၀ ထိပါပဲ။ ၿပီးရင္ေတာ့ တနဂၤေႏြ သူလိုကိုယ္လိုပါပဲ ေနာက္တစ္ပတ္အတြက္ျပင္ဆင္ ေလွ်ာ္စရာဖြတ္စရာမ်ားကုိ ေလွ်ာ္ဖြတ္ေပါ့။
ဒီေရာက္မွ ကိုယ့္အတြက္အခ်ိန္ေတြက တအားနည္းသြားသလို ခံစားရတယ္ဗ်ာ။ လူကလဲ အထီးက်န္ဆန္လာတယ္။ ဘေလာ့ေလးရွိေနလို့ ေတာ္ေသးတယ္။ ေက်ာင္းစာကိုပဲ လုပ္ရမလို၊ အျပင္ဗဟုသုတကိုပဲ လိုက္စားရမလို၊ ဘေလာ့ထဲကိုပဲ စိတ္ႏွစ္ရေတာ့မလိုနဲ့ လံုးလည္ပတ္ခ်ာရမ္းေနတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အသိအျမင္ေတြမ်ားလာေလ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အသံုးမက်ေလဆိုတာ ပိုပိုသိလာတယ္။ လုပ္ခ်င္တာ သိခ်င္တာ ဖတ္ခ်င္တာ မွတ္ခ်င္တာေတြကမ်ားျပီး လူကလိုက္မလုပ္ႏိူင္ေတာ့ အားမရဘူး။ အေၾကာင္းအရာေတြကို ေသခ်ာမသိပဲ ေစာ္ကားေနေသာသူမ်ားရဲ့ စကားကိုလည္း မခံခ်င္ဘူး။ လုပ္လို့ရသေလာက္ အခ်ိန္ေလးမွာ တတ္သေလာက္ေတာ့ လိုက္လုပ္ေနရဦးမွာပဲေလ။ အနိမ့္ဆံုးေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျမင္ေအာင္ ၾကည့္တတ္ေအာင္ေတာ့ လုပ္ရဦးမွာပါ။ ေလာကႀကီးက သတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ တေန့တာအတြက္ အခ်ိန္ေလးေတြမွာ တခုခုေတာ့ရသြားၾကပါေစလို့ ဆုေတာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ အားလံုးပဲ ျငိမ္းခ်မ္း ေအာင္ျမင္ ေပ်ာ္ရႊင္ အဆင္ေျပၾကပါေစ။
မမေလေျပေရ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့တေန့တာကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္။ ေမာင္ညီမေလးတို့တေတြလဲ တေန့တာမွာ .... အဲ ပံုျပင္ေျပာတဲ့သူနဲ့ ေရာသြားလို့ ဟတ္ ဟတ္ ဟတ္။ အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ။
“ႏွင္းနဲ႔တူေသာ ႏွင္း”
ႏွင္းနဲ့တူေသာႏွင္း
ငါ့နံနက္ခင္းတိုင္းကို
အျပံဳးေတြနဲ့ ကမ္းလင့္သူ
ေအးျမမႈေတြနဲ့
အပူအပင္ကင္းေစသူ
ျဖဴစင္မႈေတြနဲ့
ငါ့စိတ္ကိုၾကည္လင္ေစသူ
ဒါေပမယ့္ႏွင္းေရ ...
မင္းကိုဆုပ္ကိုင္ ကစားတိုင္း
ေအးစက္မႈေတြဟာ
ငါ့လက္ကတဆင့္
ႏွလံုးသားထိကူးစက္
တကယ္ေတာ့ငါဟာ
ႏွင္းကိုက္ဒဏ္ရာနဲ့သူပါကြယ္ ... ။ ။
အျပံဳးေတြနဲ့ ကမ္းလင့္သူ
ေအးျမမႈေတြနဲ့
အပူအပင္ကင္းေစသူ
ျဖဴစင္မႈေတြနဲ့
ငါ့စိတ္ကိုၾကည္လင္ေစသူ
ဒါေပမယ့္ႏွင္းေရ ...
မင္းကိုဆုပ္ကိုင္ ကစားတိုင္း
ေအးစက္မႈေတြဟာ
ငါ့လက္ကတဆင့္
ႏွလံုးသားထိကူးစက္
တကယ္ေတာ့ငါဟာ
ႏွင္းကိုက္ဒဏ္ရာနဲ့သူပါကြယ္ ... ။ ။
လြမ္းလုင္
ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ကဗ်ာဆရာ လြမ္းလုင္ရဲ့ကဗ်ာေလးေတြကို ခံစားၾကည့္ပါဦးဗ်ာ။ သူရဲ့ကဗ်ာေလးေတြကို ေနာင္မွာလည္း တင္ေပးသြားပါမယ္။ အားလံုးအဆင္ေျပၾကပါေစဗ်ာ။
ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ကြ်န္ေတာ္၏ ႏွလံုးသားနယ္ေျမ
ဘေလာ့ဆိုတာနဲ့ ဘေလာ့ဂါတိုင္း၊ ဘေလာ့ေရးတဲ့သူတိုင္း၊ ဘေလာ့ေတြကို ပံုမွန္ဖတ္ေနတဲ့သူတိုင္း ပံုမွန္ထက္ေတာ့ ေသြးခုန္ႏႈန္းေတြျမန္သြားၾကမယ္ထင္တယ္။ ေသခ်ာတာေတာ့ ကိုယ္ပုိင္ဘေလာ့ရွိတဲ့သူတိုင္း ဘေလာ့သံၾကားတာနဲ့ ဘယ္ေလာက္ပဲအလုပ္ေတြရႈပ္ေနပါေစ နည္းနည္းေတာ့နားစြင့္လိုက္ၾကမွာပါ။ ဘေလာ့ေရးမိၿပီဆိုထဲက သြားလဲ ဒီစိတ္၊ စားလည္း ဒီစိတ္ဆိုတာကို ဘေလာ့ဂါတိုင္းျဖစ္ဘူးပါတယ္ အနည္းနဲ့အမ်ားပဲကြာမယ္။ ေန့စဥ္ၾကံဳေတြ ့ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ လက္ေတြ ့ဘ၀ထဲကေန ဘေလာ့ထဲကိုေရာက္သြားလိုက္ၿပီဆိုရင္ ဘ၀အေမာေတြအနည္းငယ္ေတာ့ ေလွ်ာ့သြားတယ္။ အဲဒီေလာက္ထိကို ဘေလာ့ေတြက ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္ရဲ့စိတ္ကို လႊမ္းမိုးႏိုင္ပါတယ္။ ဘေလာ့ေတြဘယ္လိုစျဖစ္လာတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရးၾကပါတယ္။ ဘေလာ့၊ဘေလာ့ဂါ၊ဘေလာ့ဂင္းအေၾကာင္းကိုေတာ့ ဒီမွာဖတ္ၾကည့္ႏိူင္ပါတယ္။ ဘေလာ့ဂါအက္သစ္မ်ားအေၾကာင္းကိုေတာ့ ဒီမွာဖတ္လို့ရပါတယ္။ ဒါေတြကကြ်န္ေတာ္မွတ္မိသေလာက္၊ လက္လွမ္းမီသေလာက္ပါ (ဘေလာ့ႏွင့္ပတ္သတ္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုေရးသားသူမ်ားရွိပါေသးသည္)။ ကဲ ဒါေတြခဏထားဗ်ာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ကိုပီေကက ကြ်န္ေတာ့္ႏွင့္ဘေလာ့ဆိုၿပီး ေရးဖို့ တက္ပါတယ္။ ဒီလိုအေၾကာင္းအရာေလးေတြကို တက္တဲ့အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဘေလာ့ေတြကို စတင္ထိေတြ ့ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ ဒီလိုပါ။
အခုေတာ့ တတ္ကြ်မ္းနားလည္တဲ့ဘေလာ့ဂါေတြေၾကာင့္ ဘေလာ့ေတြကို ျပန္ေရးလို့ရေနၿပီဆိုေပမယ္ စိတ္ရွိတိုင္းေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘေလာ့ကိုခ်စ္တဲ့ဘေလာ့ဂါမ်ားကေတာ့ ဘယ္လိုေတြအခက္အခဲရွိရွိရေအာင္ေရးေန
အခုေနာက္ပိုင္းဆိုရင္ ဘေလာ့ေရးသူအေရအတြက္ဟာ လိုက္ဖတ္လို့မရႏိူင္ေအာင္ကို မ်ားျပားလာပါတယ္။ေရးသားတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြလည္း စံုလင္သထက္ကို စံုလင္လာပါၿပီ။ ကိုယ္ႏိူင္သေလာက္ ကဗ်ာေတြ စာေတြေရးတဲ့ ဘေလာ့ေတြမ်ားလာသလို့ ယံုၾကည္မႈတစ္ခုအတြက္ ေရးလာတဲ့ ဘေလာ့ေတြလည္း အမ်ားႀကီးျဖစ္လာပါၿပီ။ အေျခအေနတစ္ခုကို ေရာက္ရွိေအာင္ ကိုယ္စြမ္း၊ဥာဏ္စြမ္းရွိသေလာက္ အားသြန္ခြန္စုိက္ေရးေနၾကတဲ့သူေတြမ်ားသလို
အဲဒီလို တျခားတဖက္မွာလည္း ဘယ္သူအတြက္မွလည္း အက်ိဳးမရွိ၊ ဘာမွလည္း အရည္မရ အဖတ္မရ ကေခ်ာ္ကခြ်တ္စာေတြကို ေရးေနတဲ့ ဘေလာ့ေရးသူမ်ားကို ေတြ ့လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္တို့ရဲ့ ႏွလံုးသားနယ္ေျမဟာ ျဖဴစင္မႈေတြမရွိေတာ့သလို ခံစားရပါတယ္။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြေၾကာင့္ အခုမွဘေလာ့ေလာကထဲကို စတင္၀င္ေရာက္လာတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြဟာ ကိုယ္တိုင္ေသခ်ာနားမလည္ေသးတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို သိသေလာက္ တတ္သေလာက္နဲ့ ေရးသားလာတဲ့အခါ ဘယ္လိုမွဖတ္လို့ အဆင္မေျပေတာ့သလို ရွိေနၿပီးသား စိတ္ဓါတ္ေတြကို ရိုက္ခ်ိဳးလိုက္သလို ျဖစ္လာပါတယ္။ ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြကို နားလည္ေပးလို့ ရေပမယ့္ လက္လွမ္းမမွီတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို ေဒါသစိတ္ေတြနဲ့ ေရးသားလာတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ခ်စ္တတ္သူေတြကုိ အဆိပ္ခတ္သလို ျဖစ္လာပါတယ္။
တက္တာေတြ မျပီးေသးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လညး္ တက္ဦးမယ္။ ကိုစိုးထက္နဲ့ ကိုေစးထူးႀကီးေရ ဘေလာ့အေပၚအျမင္ေလးကိုေရးေပးပါလားဗ်ာ။ အားရင္ေပါ့။
ထြက္သက္မတိုင္ခင္
ထြက္သက္မတိုင္ခင္
မင္းေၾကာင့္ပဲ ငါ့ကဗ်ာေတြေပၚလိပ္ျပာေတြပ်ံ၀ဲခဲ့
မင္းေၾကာင့္ပဲ ငါ့ကဗ်ာေတြအိမ္မက္ဆိုးေတြနဲ့ေၾကာက္လွန့္
တစ္ခ်ိန္က ငါတို့ရဲ့ေရာင္စံုသက္တန့္ေတြ
ဟိုးအေနာက္ဘက္ကမ္းမွာ က်န္္ခဲ့ေပမယ့္
သည္ေတာင္ေပၚမွာေတာ့ ေတးသံေတြေမ်ာလြင့္ဆဲ
အထူးအေထြအဆန္းအျပားလည္း ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္မယ္
ေသခ်ာတာကေတာ့ အလြမ္းနဲ့စၿပီး အလြမ္းနဲ့ဆံုးမယ္
သည္လြင္ျပင္မွာ ရင္ခုန္သံေတြက်ဳိးပဲ့ခဲ့ေပမယ့္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကေတာ့ ခြာသံျပင္းတုန္းေလ
ေတာင္စြယ္မွာ ေနမကြယ္ေသးဘူးခ်စ္သူေရ
ကြမ္းတစ္ယာမဟုတ္ရင္ေတာင္
ေရတစ္မႈတ္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္ေသးတယ္ ... ...။ ။
သတိေပးျခင္း
ေျပာလိုက္စမ္း
ဒီရင္ဘတ္ကို
ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္၊
ဆဲလိုက္စမ္း
ဒီရင္ဘတ္ကို
ပက္ပက္စက္စက္၊
ကန္လိုက္စမ္း
ဒီရင္ဘတ္ကို
စိတ္ရွိလက္ရွိ၊
ေထြးလိုက္စမ္း
ဒီရင္ဘတ္ကို
'ထြီ' ကနဲ၊
မင္းတို့နင္းဖို့
ဒီရင္ဘတ္ကို
ခင္းေပးထားတာေလ၊
မလုပ္နဲ့
ဒီရင္ဘတ္ထဲက
သစၥာတရားနဲ့
အႏုပညာကို
ေယာင္လို့ေတာင္
မေစာ္ကားနဲ့
ျပာျဖစ္သြားမယ္။ ။
ၾကယ္ေၾကြခဲ့ရင္
ဟိုမွာဘက္က အလင္းေရာင္ေတြ
ျပိဳးျပိဳးပ်က္ပ်က္ ၀င္းလက္လို့
သံစဥ္တစ္ပုဒ္ရဲ့ ေတးသြားအစဟာ
လူးလူးလြန့္လြန့္နဲ့ ႏိုးထ
ေကာင္းကင္ရဲ့ လက္တစ္စံုနဲ့
ထူမေနတဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားက
တျဖည္းျဖည္းနဲ့ ငိုက္ငိုက္က်
အက်ည္းတန္မွန္တခ်ပ္နဲ့ အပိုင္းအစေတြ
ရင္ထဲမွာ ေႏြးေထြးလာျပီ၊
လမ္းခြဲမွာမွ ထုဆစ္ခဲ့တဲ့အညိဳးေတြက
သဲသဲမဲမဲနဲ့ ရြာလို့ေကာင္းတုန္း
က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားတဲ့လက္ေတြကိုေတာ့
အခုထက္ထိ မျဖည္မိေသးဘူး
ရာသီစက္၀ိုင္းေတြ အေတြးလြန္ေနတဲ့
ပန္းခ်ီကားဟာ ေမွာ္မေအာင္ခဲ့ဘူး
ေတာင္တန္းေတြရဲ့ အနားသတ္ဟာ
ငါ့ျခံစည္းရိုးျဖစ္မွေတာ့
ငါ့၀ိညာဥ္ကို ျပန္မေခၚခ်င္ေတာ့ဘူးေလ
ဌက္ကေလးေရ ... ... ...
ေလာကၾကီးကို အလွဆင္ပါ
ေတာင္ေပၚမွာ ေခါင္းေလာင္းထိုးတဲ့အထိေပါ့ ...။ ။
တစ္ေရးႏိုးပါျပီ ... ...
၀ါးးးးးးးးးးးးးးး ခုမွပဲ တေရးႏိုးေတာ့တယ္လို့ မထင္ပါနဲ့ဗ်ာ ... ။ မအိပ္ရတာ ၃ ရက္ရွိပါျပီ ...။ ကိုယ့္ဘာသာ တန္းပလိတ္ကို ကလိေနတာပါ ...။ ကလိလိုက္ မႀကိဳက္လိုက္၊ ျပန္ကလိလိုက္နဲ ့ ေခါင္းေတြလဲ မူးၿပီး ကီးဘုတ္ဖက္ဖက္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ မနက္လင္းေတာ့မွ ကသုတ္ကရုတ္ေလး ေက်ာင္းေျပးတက္ ျပန္လာရင္ ထပ္ကလိလိုက္နဲ့ ဟိုဟာ ဒီဟာေလးေတြလဲ လုပ္ရေသးတယ္ဆိုေတာ့ ဘေလာ့ကို ပစ္ထားသလိုျဖစ္သြားတယ္ ဟတ္ ဟတ္။ ခုေတာ့ ျပီးသေလာက္ရွိသြားပါျပီ။ ထပ္ျပီးေတာ့လည္း မကလိခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်။ ေခါင္းရႈပ္လို့။ အေရာင္ေတြလည္း သိပ္နားမလည္ေတာ့ အဆင္မေျပတာရွိရင္ ေျပာသြားၾကပါဦးဗ်ာ ... ... ... ။ ဆိုက္ဘားမွာ ဟုိဟာထည့္ ဒီဟာထည့္ မႀကိဳက္ရင္ ျပန္ျဖဳတ္နဲ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ဒီအတိုင္းထားတာ ေကာင္းပါတယ္ဆိုၿပီး ဒံုရင္း ဒံုရင္းျဖစ္သြားေရာ ... ေကာ္လံသံုးခု ထည့္ၾကည့္ေတာ့လဲ ကုိယ့္ဘာသာ မၾကိဳက္နဲ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ေပါက္ကရကလိလိုက္ပါတယ္...။ ခုေတာ့ ထပ္မကလိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ ... ... ...။ အဆင္မေျပတာ ရွိရင္လည္း အၾကံေပးသြားၾကပါဦးေနာ့ ...။ ကြ်န္ေတာ့္ဆီ လာလည္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း အစ္ကို အစ္မေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ပိုစ့္အသစ္ေတြ တင္ပါေတာ့မယ္ ... ... ...။ အားလံုးပဲ ျငိမ္းခ်မ္း ေအာင္ျမင္ ေပ်ာ္ရႊင္ အဆင္ေျပၾကပါေစဗ်ာ ... ... ... ။
တစ္ေရးအိပ္ဦးမယ္
လူဆိုတာ ငယ္ရာကေနၾကီးလာတာဆိုတဲ့
စကားကို ငါလည္းေသခ်ာနားမလည္ေသးပါဘူး
အဲဒီေတာ့ ငါတို့ဟာေပါက္စနေလးေတြေပါ့
ဒီေကာင္ေလးေတြရဲ့ အဆိပ္ကိုေဆးေဖာ္ဖို့
မင္းတို့ကမွ မၾကိဳးစားၾကတာေလ
ငါတို့ကေတာ့ ေလလိႈင္းထဲမေမ်ာတတ္ဘူး၊
မင္းတို့ရဲ့ ကမာၻေက်ာ္မယ့္အေတြးေတြကို
ေပလယ်ကန္ ပိတ္ကန္လိုက္စမ္းပါ
လူတိုင္းေတြးတတ္တဲ့ စိမ္ေျပနေျပေတြကို
ငါလည္း ထမင္းလံုးစီတတ္ပါတယ္
အလိပ္လိုက္တက္လာတဲ့ အာဃာတေတြနဲ့ေတာ့
ေမတၱာလည္း စြမ္းမယ္မထင္ဘူး၊
မုန္းတယ္လို့ေျပာတတ္ရုံေတာ့
အထက္စီးကပဲ အျပံဳးခံရမွာေပါ့
စကားလံုးေတြနဲ့ ပစ္ေပါက္တမ္းကစားၾကရင္ေတာ့
ငါ့ကိုမေခၚပါနဲ့ကြာ ငါပ်င္းလြန္းလို့ပါ
မင္းတို့ရဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးေတြကိုဖတ္ဖို့လဲ
ငါ့အတြက္ အခ်ိန္မရွိျပန္ဘူး၊
အခ်ိန္မတင္ခင္ေတာ့ ေက်ာခင္းခ်င္ခင္းမယ္
မိုးစြန္တမြတ္ ၾကယ္ကိုဆြတ္ဆိုတာ
ပထမတန္းမွာ ငါလည္းဖတ္ဖူးပါတယ္
ေသခ်ာတာေတာ့ ပိုးဖလံမ်ိဳးေတြကို
အေမမေခၚ ေခါင္းေဆာင္မေတာ္ႏိူင္ေသးဘူး၊
'ေဗထိ'ဆိုတာနဲ့ လိုက္ကရေအာင္
ငါက ဇာတ္ရူးမွမဟုတ္တာေလကြယ္
မင္းတို့ မင္းသား၊မင္းသမီးလုပ္တဲ့ျပဇာတ္ျပီးရင္ေတာ့
ငါ့ကိုႏိႈးပါ ... ... ...
ငါ တစ္ေရးအိပ္ဦးမယ္ ... ... ... ။ ။
ခ်စ္သူသို့ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ
ကိုေ၀ေရ ကြ်န္ေတာ္ အိတ္ဖြင့္ျပီေနာ္ ... ... ...
ခ်စ္သူ ... ... ...
မင္းဟာ အခ်စ္ဆံုးလား ... အခ်စ္ေဟာင္းလားေတာ့ ေသခ်ာမသိဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ငါ မင္းကိုခ်စ္တယ္။ အခ်စ္ဆိုတာကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ခိုင္းရင္လည္း ငါမေျပာတတ္ျပန္ဘူး။အခ်စ္ဆိုတာက မင္းေလ ... မင္းကိုဘာလို့ခ်စ္လဲဆိုရင္ေတာ့ ငါ့အတြက္ ေျပာျပစရာေတြ အမ်ားၾကီးေပါ့ကြာ ... မင္းရဲ့ ဆံပင္ရွည္ရွည္ေတြ၊ မင္းရဲ့ သန့္စင္တဲ့အျပံဳးေတြ၊ မင္းရဲ့ နားလည္တတ္မႈေတြ၊ မင္းရဲ့ ... ... ... ၊ မင္းရဲ့ ... ... ...၊ မင္းရဲ့ ေျခသည္းေလးေတြက အစေပါ့ကြာ ...။ ငါေျပာျပရင္ေတာ့ ခႏၶာေဗဒပညာရွင္ေတြ ရူးသြားေလာက္မယ္ထင္တယ္။ ဒါေတာင္မင္းရဲ့ ၾကင္နာတတ္တဲ့စိတ္နဲ့ ခ်စ္စရာအျပဳအမႈေတြ မပါေသးဘူးေနာ္။ ငါ မင္းကို ခ်စ္ပါတယ္ ခ်စ္သူရယ္။ ဒါေပမယ့္ ... ... ...
ဘ၀ဆိုတာကို အဓိပၸါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးဖြင့္ၾကတဲ့ အေတြးအေခၚပညာရွင္ေတြရဲ့ ေလလိႈင္းေတြၾကားမွာ မင္းရုန္းမထြက္ႏိူင္ေသးဘူးေနာ္။ ႏွစ္ေယာက္တစ္အိမ္မက္ဆိုတဲ့ဘ၀ကို လက္ေတြ ့မက္ခ်င္တဲ့မင္းအတြက္ အခ်ိန္ေတြကို မွတ္ေက်ာက္တင္ျပရမွာလား ခ်စ္သူရယ္။ တို့ႏွစ္ေယာက္ေသြးေတြနဲ့ စီးဆင္းမဲ့အနာဂါတ္မွာ ရုပ္၀တၳဳေတြကိုထည့္မတြက္သင့္ဘူးေလ။ အရာရာတိုင္းကို သခ်ာၤပညာနဲ့ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ငါလိုကဗ်ာရူးတစ္ေယာက္အတြက္ မင္းအတြက္အဆင္သင့္ရွိႏိူင္တာ ငါ့ရဲ့ရူးသြပ္မႈေတြပါ ...။ မ်ိဳးဆက္ေတြအတြက္ မင္းလိုၾကိဳတင္မေတြးတတ္တာေတာ့ ငါ၀န္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူရယ္ ငါတို့လက္ေတြခိုင္ခိုင္ျမဲေနဖို့ လိုတယ္လို့ပဲ ငါထင္ခဲ့တာေလ ...။ ဟင့္အင္း ... တကယ္ဆို ငါတို့ေ၀းသြားၾကဖို့ မလိုအပ္ဘူးေနာ္ ... အခုေတာ့ အခုေတာ့
အလြမ္းေတြကို စာဖြဲ့ဖို့ေလာက္လဲ ငါမွာခံႏိူင္ရည္မရွိျပန္ဘူး ...။ မင္းအေၾကာင္းေတြးမိတုိင္း တဆတ္ဆတ္နဲ့ နာက်င္လာတဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားရယ္၊ ခံစားမႈတစ္ခုအတြက္ က်လာတဲ့ ငါ့မ်က္ရည္ေတြကေတာ့ ငါ့အခ်စ္ရဲ့ သက္ေသေပါ့။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ ခ်စ္သူရယ္ ဒီေန့က မင္းရဲ့ေမြးေန့ေနာ္ ... ငါ့အေပၚနားလည္ေပးခဲ့တဲ့ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကို ေမြးဖြားေပးတဲ့ ေလာကၾကီးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေလ ...။ ခ်စ္သူေရ မင္းအတြက္ ငါလက္ေဆာင္ေပးေနၾက မင္းမလိုခ်င္ေတာ့တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေပါ့ ... မင္းမရွိတဲ့ေနာက္ေတာ့ ငါ့ကဗ်ာေတြကလည္း မလွပေတာ့ဘူး ခ်စ္သူေရ ... ငါကေတာ့ ကဗ်ာေတြ ႏုပ်ိဳလာမယ့္အခ်ိန္ေတြ ေမွ်ာ္ေနမိတုန္းပဲ ... ... ...
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ရဲ့ တမ္းခ်င္း
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ရဲ့ ျဖစ္တည္မႈမွာ
ဘာေတြကို ထပ္ျပီးေမာ့ေသာက္ရဦးမွာလဲကြယ္
မင္းစိတ္တိုင္းက် ခါးလုိ့ခ်ိဳလို့ရတဲ့ ဒီဘ၀ကို
ဘာလို့မ်ားရက္ရက္စက္စက္ ေမႊေႏွာက္ေနေသးတာလဲ
အေပါစား လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ရဲ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ဟာ
မင္းအတြက္ေတာ့ ေရာင္းတန္း၀င္မဟုတ္ႏိူင္ဘူးေလ
ဒါေပမယ့္ ... .... ....
ငါဟာ မင္းအတြက္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ပါ
မင္းေသာက္ခ်င္လည္း ေသာက္
ေမွာက္ခ်င္လည္း ေမွာက္ေပါ့ကြယ္
မင္းႏႈတ္ခမ္းဖ်ားနဲ့ ထိေတြ ့မယ့္အခ်ိန္ကိုသာ
ရူးရူးမူးမူးနဲ့ ေမွ်ာ္ေနမိတာပါ ခ်စ္သူရယ္ ... .... ...။ ။
ဘယ္ေလာက္ပဲေ၀းေ၀း ငါတို့ရဲ့စိတ္ျခင္း အျမဲတမ္းနီးေနတယ္ဆိုတဲ့ ခ်စ္သူေရ ... မင္းေမြးေန့မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိူင္ပါေစ... ... ... ။ မင္းအတြက္ ငါ ဆုေတာင္းေပးေနမယ္ ... တိတ္တိတ္ေလးပဲ ခ်စ္သူရယ္ ... ... ... ။ ။
အျပာေရာင္ ျမွားတစ္စင္း
ႏွင္းျမဴေတြ ေ၀့သီေ၀့သီ ... ရာသီဥတုက ေအးစက္စက္ မိုးစက္လိုလို ႏွင္းေပါက္ေတြက တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ။ ၀ိုးတ၀ါးအလင္းေရာင္က လင္းတလွည့္ မွိန္တလွည့္ ... ႏွလံုးသားရဲ့ ဟိုမွာဘက္ကမ္းမွာေတာ့ ပိန္းပိတ္ေအာင္ေမွာင္လို့ ..... ၾကယ္စင္ေတြရဲ့ ကၾကိဳးေတြကေတာ့ မပီမျပင္နဲ့ ဘ၀ကို ေရးေရးေလး လွမ္းျမင္ေနရတယ္ ... ။ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြနဲ့ ဒီေရတို့ရဲ့ အနမ္းကို ပင့္သက္ရိႈက္ျပီး ၾကည့္လိုက္မိရင္ လရိပ္ပဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမလား ...။ တိမ္ညိဳေတြ မဖံုးေပမယ့္ ေကာင္းကင္ၾကီးက မသာယာဘူး ရယ္သံေတြက အက္ကြဲကြဲ ... ။ ၀ါေရာ္ေရာ္ သစ္ရြက္ေတြဆီက လႈပ္လီလႈပ္လဲ့နဲ့ ေရစက္ေတြ ကမာၻေျမရဲ့ ဆြဲအားကို အံတုေနၾကျပီ ... ။ ျမက္ပင္ေတြကေတာ့ ေလယူရာ တိမ္းလို့ ညရဲ့ေလေျပမွာ ယိမ္းသြဲ့သြဲ့ ... .... ... ...
ဟိုးအေ၀းက ျမစ္ကမ္းေဘးတေနရာမွာေတာ့ လူတစ္ေယာက္ ... ... ... အရပ္ရွည္ရွည္၊ ေဖာသြပ္သြပ္ ကိုယ္ခႏၶာ၊ မ်က္လံုးမ်ားက ရီေ၀ေ၀ တေနရာကို ေငးစိုက္ၾကည့္ေနရင္ တျခားဘာကိုမွ မျမင္ေတာ့သလိုမ်ိဳး ... ... ႏႈတ္ခမ္းေတြက အျမဲတမ္းေစ့ထား၍ ထီမထင္ေသာ အျပံဳးက ပီပီသသၾကီး တြဲခိုလို ့ ... ႏႈတ္ခမ္းေမႊး မုတ္ဆိတ္ေမႊးတို့က စိမ္းဖန့္ဖန့္ ျမင္ေတြ ့ေနၾက ေယာက္က်ားၤဆန္ေသာ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ထက္ ဘာတစ္ခုမွ မပို .. ... ... ။
ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ေသာက္သံုးလာတာ ၾကာလာေတာ့ စီးကရက္မီးခိုးေတြက ခႏၶာကိုယ္ကို အထပ္ထပ္ရစ္ပတ္လို့ ... ... က်န္ခဲ့တဲ့ ဟိုးအတိတ္က အရိပ္ေတြကို ေကာက္သင္းေကာက္ၾကည့္မယ္ ... ရြတတ ကြ်တ္ဆတ္ဆတ္ဘ၀ကို ေသမင္းနဲ့ ေလာင္းေၾကးထပ္သလိုမ်ိဳး စနစ္တက်ျပဳလုပ္ထားတဲ့ အႏာၱရယ္ေတြကို အထပ္ထပ္ခ်ိဳးေဖာက္လို့ ... ... ပခံုးႏွစ္ဖက္ၾကား ေခါင္းေပါက္တဲ့သူေတြကို မ်က္စိထဲမေတြ့တိုင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္ရမ္းရမ္း စိတ္ျမန္လက္ျမန္နဲ့ တံု့ျပန္ခဲ့... ... ဒီလိုနဲ့ ဘ၀ရဲ့ဒဏ္ရာေတြကို ပခံုးထက္မွာ ထမ္းပိုးလို့ ကံၾကမၼာလမ္းကို ေလးတိေလးကန္နဲ ့ ေလွ်ာက္လွမ္းတုန္း ... ... ...
ေကာင္းကင္ၾကီးကေတာ့ မိုးသားေတြ မကင္းစင္ေသးဘူး ... ... ေတြ ့ရာၾကံဳစားတယ္ဆိုေပမယ့္လဲ ဇာတ္တူသားကိုေတာ့ ေရွာင္တယ္ ... ... ေျခဦးတည့္ရာ ေလွ်ာက္ေပမယ့္ သည္လမ္းနဲ ့ သည္ေျခေထာက္က အခုထက္ထိ သဟဇာတမျဖစ္ေသးဘူး ... ... ခါးသက္သက္အရည္ေတြက မေကာင္းေပမယ့္ စြဲစြဲလမ္းလမ္း ေသာက္ျဖစ္တုန္းပဲ ... ... စိတ္ရွိတိုင္း လုပ္ျဖစ္တာကိုပဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ့္ ၾကံဖန္ေက်းဇူးတင္တယ္ ... ... အဲဒီလိုနဲ ့ လူေတြကို ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ ျပံဳးျပတတ္လာတယ္ ... ... စိတ္၀ိညာဥ္ရဲ့ အလွည့္အေျပာင္းကို ေသခ်ာမသံုးသပ္မိခင္မွာ နယူတန္ရဲ့ တတိယနိယာမကို လက္ခံလိုက္တယ္ ... အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရင္ အိမ္မက္ေတြကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ မက္တတ္လာတယ္ ... ... သိုးမည္းေတြရဲ့ ဥယ်ာဥ္မွာ အလြမ္းေတြေရာ အျပံဳးေတြပါ ေ၀ေ၀ဆာဆာဖူးပြင့္ခဲ့ျပီ ... ... ... ေႏြဦးရဲ့ေတးသံကို ဌက္ေက်းေတြနဲ့ အတူတူ လိုက္ဆိုတတ္လာျပီ ... ... ... ႏွလံုးသားကို တည့္တည့္လာတဲ့ က်ည္ဆံေတြကို ေခါင္းအံုးအိပ္တတ္ခဲ့ျပီ ... ... တစံုတရာအတြက္ေတာ့ ေလထဲမွာ ျပာေတြကို မွ်ားေနမိတုန္းပဲ ... ... ... မိုက္မဲရူးသြပ္မႈေတြကို ရိုက္ခ်ိဳးဖို့အတြက္ မာယာေတြကို မက္မက္စက္စက္ ေသာက္သံုးမယ္ ... ... ... ဒါေပမယ့္ ဒီရင္ဘတ္ထဲကိုေတာ့ အျပာေရာင္မွ်ားေတြ တစ္စင္းျပီး တစ္စင္း အထပ္ထပ္စိုက္၀င္လို့ ေသအံ့မူးမူး ... ... ... ။
ကိုဇီးရိုးေရ ... ငါ ဘာေကာင္လဲဆိုတာေတာ့ ေရးလိုက္ျပီဗ် ... ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ ေရးရင္ေတာ့ ဘာတစ္ခုမွေကာင္းတာမရွိဘူး ... ကိုယ္တိုင္က လူဆိုးဆိုေတာ့ အရင္ကလဲဆိုးတယ္ အခုလဲဆိုးေနတုန္းပဲ ေနာက္လဲ မေသခ်ာဘူး ... လူမိုက္ေတြ ေခတ္ေကာင္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မိုးခါးေရေတာ့ မေသာက္ခ်င္ေသးဘူးဗ်ာ ... ... ဘာမွမစဥ္းစားပဲ ထင္ရာျမင္ရာ ေလဖမ္း ဒန္းစီးေနတဲ့ လူမိုက္ေတြထက္ေတာ့ လူဆိုးက ပိုေကာင္းမယ္ထင္တယ္ ... အဲဒါနဲ့ပဲ အဲလိုေရးလိုက္ပါတယ္ ဟင္ ဘာမွလဲဆိုင္ဘူး ... ဟတ္ ဟတ္ ဟတ္ ... ... ... အဆင္ေျပမယ္ထင္ပါတယ္ ... .... .... ။
ဒီတစ္ခါေတာ့ တစ္ေယာက္ေလာက္ကို ဒုကၡေပးလိုက္ဦးမယ္ ... ေမာင္မ်ိဳးေရ မင္းအေၾကာင္းေလး လုပ္ပါဦး ... အဆင္ေျပမယ္ မဟုတ္လား ... .... ... ။ ။
ယံုတမ္း ယံုတမ္း ယံုတမ္း ....
မီးေလးက ယံုတမ္းစကားတဲ့ ... သူမ်ားေတြကလည္း အသီးသီးေျပာသြားၾကတာ ကိုယ့္အလွည့္က်ေတာ့ ဘာေျပာရမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး။ ၾကားဖူးတာေလးပဲ ေရးလိုက္ေတာ့မယ္ဗ်ာ။
နင့္ကို ခ်စ္တယ္...။
နင့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ ...။
ငါတို့ေတြရဲ့ ဘ၀ကို အေကာင္းဆံုးတည္ေဆာက္ၾကမယ္ေနာ္...။
ဘုရားမွာ အျမဲတမ္းဆုေတာင္းေနာ္ အျမန္ဆံုးနီးရပါေစလို့ ...။
ညညဆို နင့္ကိုလြမ္းလြန္းလို့ ငါ့မွာမ်က္ရည္နဲ့ မနက္မိုးလင္းခဲ့တာဆိုပဲ ... ( စကားလံုးေတြနဲ့ ေသလို့ရတယ္ )
နင္သာ ငါ့ေဘးမွာရွိရင္ ဘာမဆိုရင္ဆိုင္ရဲပါတယ္ ...။
နင့္ကို ခ်စ္လြန္းလို့ ခ်စ္တယ္လို့ေတာင္ ေျပာမထြက္ဘူး သိလားတဲ့ ...။
နင္သာ ငါ့ကို ေမ့သြားရင္ ငါ့ဘ၀ဘယ္လိုျဖစ္သြားမယ္ဆိုတာ မေတြးရဲဘူးတဲ့ ...။
တို့ႏွစ္ေယာက္ ဘ၀ဆံုးတိုင္ မခြဲေၾကးေနာ္ ...။
အဟတ္ ဆက္မေရးခ်င္ေတာ့ဘူး ေရးရင္ေတာ့ မနက္မိုးလင္းေတာင္ ၿပီးမယ္မထင္ဘူး ..။ ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ သူမရဲ့ စကားေလးေတြပါ ...။ ယံုတမ္းေတြေပါ့ေလ ...။
မဲ့ျပံဳး
မဲ့ျပံဳး
လုပ္လိုက္ေပါ့ ကံၾကမၼာေရ
ငါက နတ္ဘုရားေတြကို
ဘယ္ေတာ့မွ ေမာ္ဖူးခဲ့တဲ့ေကာင္မွ
မဟုတ္တာေလ ...
ျပံဳးပါ ေပ်ာ္ပါ လုိအပ္ရင္
ငါတို့ရဲ့ အေသြးအသားေတြကို
ယစ္ပူေဇာ္ပါ
ခါးေစာင္းတင္တဲ့အလုပ္ေလာက္က
ငါလည္း လုပ္တတ္ပါတယ္ေလ
ကဲ ကဲ .....
ေျပာေနတာၾကာပါတယ္ေလ
ေလာကၾကီးေရ ...
ေရာ့ မင္းတစ္ခြက္ ငါတစ္ခြက္ ...။
ကြ်န္ေတာ္ လတ္တေလာဘယ္လိုမွ အားခ်င္ေယာင္ေဆာင္လို့ကို မရဘူးဗ်ာ.။ ဘာလို့လဲဆိုေတာ့ကာ အခုအခ်ိန္ အရမ္းေသြးေအးေနတယ္.။ ကြ်န္ေတာ္ ေသြးေအးေနရင္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ကြ်န္ေတာ္ေၾကာက္တယ္.။ မသိစိတ္ထဲက ျဖစ္ခ်င္ေနတာေတြကို စိမ္ေျပနေျပထိုင္လုပ္မိတတ္လို့ပါ.။ လုပ္မိလိုက္ရင္ေတာ့ ဘယ္လိုမွေကာင္းတာေတြ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္တာ ကိုယ့္ကိုကုိယ္သိေနေတာ့ ဘာမွမလုပ္ပဲ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ေနမိတယ္.။ အဲ ရႈပ္ကုန္ျပီလား မသိစိတ္ရဲ့ လုပ္ခ်င္တာေတြ မလုပ္မိေအာင္ သိစိတ္ရဲ့လုပ္ခ်င္ေနတာေတြကို လုပ္ေနမိတာကို ေျပာတာပါ။ ဟတ္ ဟတ္ ပိုဆိုးသြားျပီထင္တယ္ ထားလုိက္ေတာ့ဗ်ာ. ေနာ့။ Tag ေၾကြးေတြလည္း အမ်ားၾကီးက်န္ေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ကို သတိတရရွိၾကတဲ့အတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ေရးပါမယ္ စိတ္ထဲမွာဘာခံစားမႈကိုမွ သြင္းလို့မရလို့ ဘာကိုမွမလုပ္ျဖစ္ေသးတာပါ။ အေရးထဲမွာ အရာေပၚဆိုသလို ဌာနက အင္စပတ္တာကလည္း ခပ္စပ္စပ္ေလးရိုက္ခ်လိုက္တာအကုန္လံုး ေက်ာကိုေကာ့ခံေနတယ္ေလ ဟတ္ ဟတ္ ဟတ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ညီအကိုေတြ ေမာင္ႏွမေတြအားလံုးကို သတိရတယ္ဗ်ိဳ ့.။ အားလံုးပဲ အဆင္ေျပၾကပါေစ။ ေၾသာ္ ေမ့လို့ ပို့စ္ေခါင္းစဥ္က မဲ့ျပံဳးဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ဘာသာ ျပံဳးေနတာေနာ္ ေတာ္ၾကာ အကုန္လံုးကို ျပံဳးျပတယ္ထင္မွာဆိုးလို့ အားလံုးကို ျပံဳးျပခ်င္တာကေတာ့ မခို့တရို့ေလးပါ ဟတ္ ဟတ္ ဟတ္။
အဆိပ္သင့္ေက်ာက္တံုးမ်ား
မိုးျပိဳမွ ဒူးနဲ့တိုက္ရဲတာလားကြာ
နီတိေတြ လာမရြတ္နဲ့
ေ၀ေလေလ ေယာင္၀ါး၀ါးေတြကို
ဖုတ္ဖတ္ခါထားတာ
ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေက်ာ္ျပီ
ကေလးအေတြးေတြကို
အရသာခံၿပီး ေျပာပါ
ခ်စ္တတ္တဲ့သူေတြကုိ
အဆိပ္မခတ္မိေစနဲ့
ဓါးဆိုတာ ခုတ္တတ္ရတယ္
ေသြးေနရုံကေတာ့ ျပတိုက္မွာပဲထား
ဘ၀နဲ့ရင္းရမဲ့ ဒီလမ္းမွာ
ဂါထာေတြ မန္းမႈတ္ေနရင္ေတာ့
ေရငတ္ျပီး အေမာဆို့ရံုရွိမယ္
လုပ္ႏိူင္ရင္ ေရ့ွကသြား
ေနာက္ေက်ာဓါးနဲ့ ထိုးမယ့္သူေတြကို
ရင္ဘတ္နဲ့ ၀င္ခံမယ့္သူေတြ
ရိုက္သတ္လို့ မကုန္ဘူး။
ေနမ၀င္အင္ပါယာၾကီးေတာင္
ဒံုရင္း ဒံုရင္းျဖစ္ေသးတာ
ၾကံဳး၀ါးသံေတြကို လႊတ္ခ်ျပီး
ေရ့ွတစ္လွမ္း တိုးၾကစမ္းပါ
ေနာက္မတြန့္ေၾကးေပါ့
ေၾကာက္တတ္ရင္ေတာ့ ဟိုတစ္ေယာက္လို
ျပာေတြကိုပဲ မွ်ားေနလိုက္ဦး
ကိုးကြယ္မႈ မွားေနသူေတြကို
မ်က္စဥ္းခတ္ဖို့အတြက္ေတာ့
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို ရြက္လႊင့္ရဦးမယ္။ ။
ကမာၻႀကီးရဲ့ ေမေမ
မာသာထရီဇာအေမ့ေၾကာင့္ ကမာၻႀကီးျငိမ္းခ်မ္းခဲ့
အေမ့ေၾကာင့္ ကမာၻႀကီးလွပခဲ့
အေမ့မ်က္ႏွာ ျမင္လိုက္ရင္ကို
ျငိမ္းေအးလြန္းပါတယ္ေလ
အေမဟာ ေမတၱာ
အေမဟာ ေအးခ်မ္းမႈ
အေမဆိုတာ ျမင့္ျမတ္လြန္းပါတယ္
အေမ့အတြက္ ဖြဲ ့ဆိုစရာ
စကားလံုး ဆင္းရဲလြန္းပါတယ္
အေမေၾကာင့္ အေမေတြ
လူသားေတြရင္ထဲ ေရာက္ခဲ့တာေလ
ကိုယ္က်ဳိးစြန့္ေပမယ့္
ေဘးထြက္ဆိုးက်ဳိးေတြေၾကာင့္
တခ်ဳိ ့သူေတြကို အေမမေခၚႏိူင္ဘူး အေမ
အေမဟာ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းရဲ့အေမ
အေမဟာ အားလံုးရဲ့အေမ
အေမဟာ ကမာၻႀကီးရဲ့ေမေမ။ ။
လြမ္းေသာအရာ
လြမ္းေသာအရာမ်ားဆိုလို့ ဘာကိုလြမ္းပါလိမ့္ဆိုလို့ ကြ်န္ေတာ့္ကို ကြ်န္ေတာ္ျပန္ေမးၾကည့္လိုက္တာ ဒီအလိုက္မသိတဲ့ေကာင္က ျပန္ေျဖတယ္ဗ်။ ကြ်န္ေတာ့္ ပါရမီျဖည့္ဘက္ေလးကို လြမ္းပါတယ္တဲ့။ တယ္ေလ နားရင္းပိတ္အုပ္လိုက္ရ အမွတ္ကိုမရွိဘူး :D ေနာက္တာပါ။ လြမ္းတာကေတာ့ အကုန္လံုးကိုလြမ္းတယ္ဗ်ာ။ သူမ်ားေတြက အစားအစာေတြပဲ လြမ္းတာဆိုေတာ့ကြ်န္ေတာ္လည္း အစားအစာေလးကိုပဲ လြမ္းလိုက္ဦးမယ္။ မ၀ကၤပါနဲ့ မမြန္ေရ ကြ်န္ေတာ္လြမ္းျပီေနာ္။
ကြ်န္ေတာ္တို့ေယာကၤ်ားေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ အစားအစာအႀကိဳက္ႀကီးရယ္လို့ေတာ့ မရွိဘူးထင္တာပဲ.။ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ၾကံဳသလို ျဖစ္သလိုစားတာ မ်ားမယ္ထင္တယ္။ကြ်န္ေတာ္လည္း အဲလိုပဲဗ်။ ဘာကိုမွေတာ့ ခံုခံုမင္မင္စားတာမရွိဘူး။ ဗိုက္၀ေအးေရာဆိုျပီး စားတာမ်ားတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ ဘာကိုစားခ်င္သလဲဆိုရင္ေတာ့ အေမခ်က္ေကြ်းတဲ့ ထမင္းနဲ့ ဟင္းဗ်ာ။ တကယ္ႀကီးဗ်ာ တအားလြမ္းတယ္ အရမ္းလည္းစားခ်င္တယ္.။ အျပင္ကျပန္လာလို့ အိမ္ကိုေရာက္တာနဲ့ အေမကဆီးၿပီး သားေရ ေရခ်ိဳး ၿပီးရင္ ထမင္းစားရေအာင္ ဆိုတဲ့စကားေလး အကုန္လံုးၾကားဖူးမွာပါ.။ အေမ့ရဲ့ အဲလိုအသံေလးၾကားလိုက္တာနဲ့ အျပင္ကဘာေတြပဲ စားလာ စားလာ ဗိုက္ကအလိုလိုဆာလာတာဗ်.။ ထမင္း၀ိုင္းေရာက္သြားလို့ကေတာ့ ဘာပဲခ်က္ခ်က္ ေခါင္းမေဖာ္တမ္းစားေတာ့တာပဲ.။ ထမင္းစားရင္း အေမေျပာတဲ့ စကားေတြကိုနားေထာင္ရတာလည္း ဘာနဲ့မွမလဲႏိူင္တဲ့ အရသာေနာ္.။ ကြ်န္ေတာ္က မိသားစုထမင္းစားတဲ့အခ်ိန္ဆို မရွိတာမ်ားေတာ့ အေမက သူစားျပီးလဲ ကြ်န္ေတာ့္ေဘးမွာထိုင္ၿပီး စကားေတြေျပာတာေလ.။ တခါတေလ ကြ်န္ေတာ္အိမ္မွာရွိလု့ိ မိသားစုထမင္းလက္ဆံု စားရင္ အရမ္းၾကည္ႏူးဖို့ေကာင္းတာေနာ္.။ ဟင္းခြက္ကို အတူတူလက္လွမ္းမိတဲ့အခါ မိသားစုေတြ အခ်င္းခ်င္းျပံဳးၿပီး တစ္ေယာက္ပန္းကန္ထဲ တစ္ေယာက္ထည့္ေပးရတာလဲ မိသားစုထမင္း၀ိုင္းေတြမွ ေတြ ့ရတဲ့ ၾကည္ႏူးစရာေတြေပါ့.။ အိမ္နဲ့ေ၀းေနတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ ဘာအေၾကာင္းေတြးေတြး လြမ္းစရာေတြေပါ့ဗ်ာ။ တခါတေလမွ အိမ္ျပန္ရတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို့ေတြအတြက္ကေတာ့ အေမခ်က္တဲ့ မိသားစုထမင္း၀ိုင္းကို အလြမ္းဆံုးပဲဗ်ာ။ ဒီရပ္၀န္းေလးမွာေနထိုင္တဲ့သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အေမေတြခ်က္ေကြ်းတဲ့ ထမင္းနဲ့ဟင္းကို လြမ္းေနၾကမယ္ထင္တယ္။ ကိုယ္ေနထိုင္တဲ့ပတ္၀န္းက်င္က ဘယ္ေလာက္ပဲေကာင္းပါတယ္ဆိုတဲ့ အစားအေသာက္ေတြကို စားေနရေပမယ့္ အေမရဲ့ ေမတၱာနဲ့ခ်က္တဲ့ ထမင္းနဲ့ဟင္းေလာက္ေတာ့ ေကာင္းမယ္မထင္ဘူး။
ကြ်န္ေတာ့္လိုပဲ အိမ္နဲ့ေ၀းေနတဲ့သူေတြ အေမအိမ္ရဲ့ ေႏြးေထြးမႈေတြ၊ အေမခ်က္ေကြ်းတဲ့ ထမင္းနဲ့ဟင္းကို လြမ္းတဲ့သူေတြ အားလံုး အရာရာအဆင္ေျပေျပနဲ့ ျပီးဆံုးသြားတဲ့တေန့ၾကရင္ အေမခ်က္ေကြ်းမယ့္ မိသားစုထမင္း၀ိုင္းေလးကို အျမန္ဆံုးရၾကပါေစလို့ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ဗ်ာ။
ကဗ်ာမဟုတ္တဲ့ ငါ
ရင္ဘတ္ထဲက ခ်ဳပ္ရိုးေတြအေၾကာင္း
ရိုးရိုးေလးခ်ေရးလိုက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္တဲ့
အဲဒီခ်ဳပ္ရိုးေတြပဲ ျဖည္ခ်ရလြန္းလုိ့
ကဗ်ာေတြေတာင္ ေသြးစက္လက္နဲ့
ဒီလိုဒဏ္ရာေတြနဲ့ ငါကိုယ္တိုင္လဲ
အလဲလဲ အကြဲကြဲ
ကဗ်ာဆိုတာ အလိုလိုထြက္လာတဲ့
ႏွလံုးသားရဲ့ ေသြးစက္ေတြ
ရင္ဘတ္ၾကီးလဲ ေပါက္ကဲြထြက္
ႏွလံုးသားလဲ စုတ္ျပတ္သတ္
ငါက ကဗ်ာေတြေရးတယ္
ကဗ်ာက ငါ့ကိုေရးတယ္
ကဗ်ာနဲ့ငါနဲ့၊ ငါနဲ့ကဗ်ာနဲ့
ငါနဲ့ ငါကိုယ္တိုင္ပဲ
လံုးေထြးသတ္ပုတ္
ေရေမ်ာကမ္းတင္ ငါက
ကဗ်ာေတြကို ဆုပ္ကိုင္မိတာလား
ကဗ်ာေတြကပဲ ဖမ္းဆြဲတာလား
မေသခ်ာဘူး
ေရေရရာရာမရွိတဲ့ ငါ
ကဗ်ာျမစ္ထဲ ကူးခတ္
ကဗ်ာေတြက ေကာင္းကင္ေပၚပ်ံတက္
သည္လိုနဲ့ပဲ အိမ္မက္ေတြအခါခါမက္
ေနာက္ဆံုး ...
ငါကိုယ္တိုင္လဲ ေသြးစက္လက္ ...။ ။
ကြ်န္ေတာ္ေၾကာက္တဲ့ သတၱ၀ါ
ကြ်န္ေတာ္ေၾကာက္တဲ့သတၱ၀ါဆိုပါလား။ အာ .. ဒုကၡပါပဲ ဘာေရးရပ..။ ကြ်န္ေတာ္က အေကာင္ပေလာင္ေတြဆို ဘာမွေၾကာက္တာမဟုတ္ေတာ့ ဘယ္လိုအေကာင္ကို ေၾကာက္တာေျပာရပါ့။
အဲ... သတၱ၀ါထဲမွာ ေၾကာက္တာဆိုရင္ေတာ့ လူပဲဗ် ..။ လူေတြကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္တယ္. ခံရေပါင္းလဲမ်ားေနတာဆိုေတာ့ လူကိုေၾကာက္တယ္ဗ်ာ။ လူထဲမွာမွ လူမေလးေတြကို ပိုေၾကာက္တယ္။ ဘာလို့လဲဆိုေတာ့ အဆိပ္ျပင္းလို့ ..... ဘယ္လိုအဆိပ္ပ်င္းလဲဆိုေတာ့ သူ့ အဆိပ္က တုန္းခနဲ လဲသြားသလိုမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ တေျမ့ေျမ့နဲ့ ခံစားရခက္တာ.။ ဘာနဲ့ကုကု
ဘီလူးသရဲေတြနဲ့ ရင္ဆိုင္ရမွာလား လာစမ္းပါေလ မွင္စာသဘက္ေတြပါ ေခၚခဲ့
ကမာၻဦးအစက ဒိုင္ႏိုေဆာတို့ ကင္းေကာင္တို့နဲ့ ျပိဳင္သတ္ရမလား အကုန္လံုး ခါးကခ်ိဳးျပီးကိုင္ေပါက္ျပစ္မယ္
ေတာသံုးေထာင္ကို အစိုးရတဲ့ ေကသရာဇာ ျခေသ့ၤမင္းနဲ့လား သတ္ဦးမယ္ဗ်ာ
ဂ်ိန္းဘြန္းစ္တို့ ဂ်က္လီတို့နဲ့ ပညာျပိဳင္မွာလား အခ်ိန္မေရြးပဲ
ေကာင္းဘြိဳင္ေတြနဲ့ ေသနတ္ခ်င္းပဲ ပစ္ဦးမလား
ဟင္ အဲဒီလူမေလးနဲ့လား ေတာ္ျပီဗ်ာ .. ေနေတာ့ ေၾကာက္တယ္
ေျပးျပီ … :D
မႏွင္းဆီနီနီေရ ... ကြ်န္ေတာ္ေၾကာက္တာ သိျပီေနာ္ ..။ အစ္မေျပာလို့ ေရးတာေရးရတယ္ ခပ္လန့္လန့္ပဲဗ်..။
ကြ်န္ေတာ့္အိတ္ထဲမွာ ...
အုိကီစုက လာေျပာတယ္ အိတ္ထဲရွိတာ အကုန္ဓါးျပလာတိုက္လိမ့္မယ္တဲ့။ ဒီဓါးျပေတြကို သူပဲလႊတ္လိုက္တာေနမယ္။ အစ္မဒီမိုကလဲ အိတ္ထဲရွိတာအကုန္ထုတ္ပါတဲ့ ဆီဗံုးမွာ လာေအာ္သြားတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္လို ငမြဲကိုမွလာတိုက္တဲ့ဓါးျပေတြေတာ့ ထိုင္ငိုကုန္ျပီ အစ္မဒီမိုေရ...။ ကဲ ထုတ္ဆိုလဲ ထုတ္ရတာေပါ့ဗ်ာ..။ ကြ်န္ေတာ္အိတ္ထဲမွာရွိတာေတြကေတာ့ ....
- စာအုပ္တစ္အုပ္၊
- ခဲတံတစ္ေခ်ာင္း ၊
- ေဆးလိပ္ဗူးတစ္ဗူးနဲ့
- မီးျခစ္တစ္လံုး အဲဒါအကုန္ပဲဗ်ာ.။
စာအုပ္။ ။ ေက်ာင္းတတ္ေနတာဆိုေတာ့စာအုပ္ကေတာ့ လိုတာေပါ့ဗ်ာ.။ မွတ္စရာရွိတာကို အဲဒီစာအုပ္ထဲကိုပဲစုျပီးမွတ္တယ္။ ျပီးမွသက္ဆိုင္ရာစာအုပ္ထဲအေရးၾကီးတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ျပန္ကူးထည့္တယ္။ စာအုပ္ေတြဟိုထုတ္ဒီထုတ္နဲ့ အလုပ္ရႈပ္လို့ တစ္အုပ္ထဲပဲယူတာ.။ အဲဒါနဲ့ ပတ္သတ္ျပီး ဆရာေတြနဲ့ ခဏ ခဏ ကြိဳင္တတ္တယ္.။တတ္ ပဒတ္ပဲဗ်ာ တတ္ႏိူင္ဘူး။ တခါတေလလိုအပ္မွ တျခားစာအုပ္ေတြယူတယ္။ အျမဲတမ္းေတာ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ပဲထည့္တာမ်ားတယ္.။
ခဲတံတစ္ေခ်ာင္း။ ။ စာေရးရင္ ခဲတံနဲ့ေရးတာ ျငိမ္းခ်မ္းသလိုပဲလို့ စိတ္ထဲမွာထင္လို့ ခဲတံနဲ့ပဲေရးတယ္။ ကဗ်ာေရးရင္လဲ ခဲတံနဲ့ဆိုေတာ့ ဖ်က္ရတာလြယ္တယ္ေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခဲတံနဲ့ေရးရတာ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ဗ်။
ခဲတံတစ္ေခ်ာင္း။ ။ စာေရးရင္ ခဲတံနဲ့ေရးတာ ျငိမ္းခ်မ္းသလိုပဲလို့ စိတ္ထဲမွာထင္လို့ ခဲတံနဲ့ပဲေရးတယ္။ ကဗ်ာေရးရင္လဲ ခဲတံနဲ့ဆိုေတာ့ ဖ်က္ရတာလြယ္တယ္ေလ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခဲတံနဲ့ေရးရတာ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ဗ်။
ေဆးလိပ္ဗူးတစ္ဗူးနဲ့ မီးျခစ္တစ္လံုး။ ။ ဒါေတြကေတာ့ ဘယ္ေနရာသြားသြား အျမဲတမ္းယူသြားတယ္။ ပိုက္ပိုက္တာမပါရင္ေနမယ္ ေဆးလိပ္နဲ မီးျခစ္ကေတာ့မပါမျဖစ္။ ရင္ဂိုရဲ့ သီခ်င္းလိုအစီခံနဲ့ စီးကရက္ေတာ့ အသဲစဲြ သိပ္ႏွစ္သက္တယ္ အျမဲေသာက္ခဲ့ဆိုသလိုေပါ့။ တကယ္လည္း အဆုတ္ကင္ဆာထက္ အခ်စ္ကင္ဆာကို ပိုေၾကာက္တယ္။ ၾကံဳလို့ေျပာလိုက္ဦးမယ္ဗ် အဲဒီအခ်စ္ကင္ဆာဆိုတာၾကီးက ကုရာနတိၱ ေဆးမရွိေနာ္.။ း)
အိတ္ထဲရွိတာကေတာ့ အဲဒါေတြအကုန္ပဲဗ်ာ.။ အိတ္ေတာင္လြယ္ခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။ အိမ္မွာေနတုန္းကဆို အျပင္သြားရင္ ပိုက္ပိုက္ခါးၾကားထိုးျပီးသြားတယ္။ ဘာကတ္မွမပါဘူး ဖမ္းရင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး အဖမ္းခံလိုက္တာ။ ျပီးမွ အိမ္ကိုလွမ္းဖုန္းဆက္တာေပါ့ ဟတ္ ဟတ္ ဟတ္။ က်န္တဲ့ ပစၥည္းေတြကေတာ့ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲနဲ့ အက်ီအိတ္ထဲမွာ။ အိတ္ထဲမွာေတာ့ အဲဒါေတြပဲပါတယ္ဗ်ဒီမွာက ကိုကိုခါးမ်ားက အေတာ္ေလး ေသာင္းက်န္းတာဆိုေတာ့ အိတ္ထဲဘာမွမထည့္ဘူး။ အဆင္ေျပရင္ အိတ္ေတာင္ခြဲေပးေသးတာ။ အိတ္နံမွာဆိုးလို့ထင္တယ္ ေလ၀င္ေလထြက္ေကာင္းေအာင္ေလ။ ကဲ .... ကြ်န္ေတာ့္အိတ္ထဲမွာေတာ့ အဲဒါ အကုန္ပါပဲဗ်ာ...။ ဓါးျပေတြလဲ စိတ္ညစ္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္ေဆးလိပ္ေတြပဲ ကုန္ေအာင္ေသာက္သြားတယ္။ ေတာ္ေတာ္တင္းသြားတယ္ဗ်ိဳ ့ ကြ်န္ေတာ့္ေသာက္စရာ ေဆးလိပ္မရွိေတာ့ဘူးးးးးးးးး ေအာက္ဆင္း၀ယ္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္ း) ။
ကေလးငယ္ .... သို့
ကေလးငယ္ေရ ...
မင္း ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစကြာ ...။
ကေလးငယ္ေရ ...
သည္လူေတြရဲ့ ပါးစပ္က
ထြက္ထြက္က်လာတဲ့ စကားေတြကို
အစတည္းက မယံုၾကည္ခဲ့ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ ေလာကႀကီးက
ငါ့ကို တားျမစ္ပိုင္ခြင့္မေပးဘူးေလ ...။
ကေလးငယ္ေရ ...
အေတြ ့အထိကို မေရွာင္ခ်င္တဲ့
ကာမရမၼက္ကို ေရွ့တန္းတင္တဲ့
သူ့တို့ဆီမွာမွ သေႏၶတည္ခဲ့တာ
မင္းကံက ဆိုးရြားလိုက္တာ ...။
ကေလးငယ္ေရ ...
ဘ၀ေတြ တိုးတက္ေအာင္ျမင္ဖို့အတြက္
အခ်ိန္ေတြ၊ေငြေတြ ရင္းႏွီးခဲ့တာ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ လြတ္လပ္မႈ
ခံစားခ်က္ေပါင္းစံုကို စေတးခဲ့တာ
ေနာက္ဆံုးေတာ့ မင္းကိုပါစေတးခဲ့ၾကၿပီ ...။
ကေလးငယ္ေရ ...
ျဖစ္ၿပီးရင္ ပ်က္တယ္တဲ့
ေ၀ၿပီးရင္ ေၾကြတယ္တဲ့
မေ၀ခင္က ေၾကြတဲ့
မျဖစ္ခင္က ပ်က္တဲ့
မင္းဘ၀နဲ့ လူေတြရဲ့သေဘာတရား
ငါ နားမလည္ေတာ့ဘူး ...။
ကေလးငယ္ေရ ...
ေမတၱာသုတ္ေတြ
လူ့အခြင့္အေရးေတြ
လူလူခ်င္း စာနာသနားမႈေတြ
သူတို့ပါးစပ္က ေျပာထြက္ခဲ့တာ
ငါ နားၾကားမွားခဲ့ေလသလား ...။
ကေလးငယ္ေရ ...
အတိတ္က အရွင္လတ္လတ္ဒဏ္ရာေတြနဲ့
အနာဂါတ္ရဲ့ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈေတြကိုေတာ့
ရင္ဘတ္ထဲ မေရာက္ခဲ့ရိုးအမွန္ပါ
ပစၥပၸန္ရဲ့ အရွိတရားကေတာ့
ခါးသက္လြန္းပါတယ္ေလ ...။
ကေလးငယ္ေရ ...
ငါရဲ့ အသံုးမက်မႈေတြအတြက္
ဆဲဆိုပါ ရိုက္ႏွက္ပါ
ထုေထာင္းပါ အျပစ္ေပးပါ
မင္းရဲ့ ၀မ္းနည္းမ်က္ရည္ေတြနဲ့
ငါ့ကိုယ္ငါ အခါခါေဆးေၾကာပါ့မယ္
ေသဆံုးျခင္းရဲ့ေနာက္ ဟုိးးးးးးတစ္ေနရာထိ ...။
ကေလးငယ္ေရ ...
မင္း ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစကြာ ...။
လူမဆန္တဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ လူျဖစ္ခြင့္မရလိုက္တဲ့ ကေလးငယ္ေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ... ကေလးငယ္ေရ သည္လိုအျဖစ္ေတြ ေနာက္မျဖစ္ပါေစနဲ့လို့ ငါဆုေတာင္းေနပါတယ္ ...
မင္း ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ ...။ ။
အရသာ
က်ိဳးေၾကေနတဲ့ ညေနခင္းေတြမွာ
ယိုင္နဲ့ေနတဲ့ လမ္းကေလးဆီ
ေငးေမာၾကည့္ရင္း
မညီညာသံစဥ္ေတြကို လိုက္ဖမ္းရတာလည္း
အရသာတစ္ခုေပါ့ ....
လူမိုက္ေတြ ေသာက္သံုးေနၾက
ငါႀကိဳက္တဲ့ ပ်င္းရွရွေတြနဲ့
အားလံုးကိုလႊတ္ခ်
အေတြးေတြကို မူးယစ္ရတာလည္း
အရသာတစ္ခုေပါ့ ...
ကေ၀ပ်ိဳရဲ့ မာယာေတြနဲ့
ႏူးညံ့တဲ့ မ်က္ေစာင္းေတြကို
သိမ္းဆည္းျပီး
မ်က္ရည္ေတြကို ျမည္းစမ္းရတာလည္း
အရသာတစ္ခုေပါ့ ...
ဒါေပမယ့္ ...
ဒါေပမယ့္ ...
................
................
ခါးတယ္ ... ။ ။
ကြ်န္ေတာ္၏ ခ်စ္ေသာမီးမီး
အဟဲ ေခါင္းစဥ္ကိုၾကည့္ျပီး စိတ္၀င္စားသြားၾကျပီလားဗ် ...။ မီးမီးဆိုတာက ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ တအားကုတ္ေသာ တအားကိုက္ေသာ ေၾကာင္မေလးပါ.။ သူ့ကိုေတာ့ ေျမေအာက္ရထားဘူတာတစ္ခုကေန ၀ယ္လာတာပါ.။ ေရာက္စတုန္းကေတာ့ ပိစိေကြး ေသးေသးေလး ခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကီးေနျပီ.။ ငါးေၾကာ္မၾကိဳက္ ေၾကာင္မိုက္ဆိုရင္ေတာ့ မီးမီးက ေၾကာင္မိုက္မေလးပဲ ျဖစ္လိမ့္ထင္တယ္.။ ဟင္းဆိုလို့ကေတာ့ ဘာမွမစားဘူး ေၾကာင္စာနဲ့ ႏြားႏို့ကလြဲရင္ အနံ့ေတာင္ မခံဘူးဗ်.။ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္နဲ့ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ေၾကာင္မေလးေပါ့.။ကုတ္လိုက္ ကိုက္လိုက္တာလဲ သူ့အျပင္မရွိဘူး ေတာ္ရံုတန္ရံုလူကေတာ့ မကိုင္ရဲဘူး.။ ကြ်န္ေတာ့္ကိုေတာင္ သူအလိုမက်ရင္ ကုတ္တာ လက္ေတြမွာဆို ခ်စ္မီးမီးေလးေပးေသာ ခ်စ္ဒဏ္ရာမ်ားနဲ့ ဟတ္ ဟတ္.။
ိ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ မီးမီးေလး
အိပ္ရင္ ပိုးလိုးပက္လက္နဲ့ ေၾကာင္မနဲ့ကို မတူဘူး။ း)
အိပ္ေနလို့ကေတာ့ ဘာလုပ္လုပ္ ဂရုကိုမစိုက္ဘူး။(ကြ်န္ေတာ့္အရုပ္ေတြလဲ သူေဆာ့လို့ကုန္ျပီ :P )အခုေတာ့ အခန္းလည္ေနတယ္.။ ဗိုက္ဆာရင္ ျပန္လာတယ္.။ ညဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို့ အိပ္မရေအာင္ ေဆာ့တယ္.။ အိပ္ေနရင္ မ်က္ႏွာကိုလာလာပုတ္ျပီး ထြက္ေျပးတယ္.။ အဲလိုဆိုးလို့လဲ ကြ်န္ေတာ္လည္း ခ်စ္ေနတာထင္တယ္( ကြ်န္ေတာ္က ဆိုးရင္ခ်စ္တယ္း) )။
မေအးေသာ ေဆာင္းရက္မ်ား
ေဆာင္းတြင္းေအးေအး ေဆာင္းဆိုမွေတာ့ ေအးျပီေပါ့ေလ ...။ မေအးတဲ့ေဆာင္းေတြလဲ ရွိခ်င္ရွိမွာေပါ့..။ ရန္ကုန္ေဆာင္းလည္း နည္းနည္းေတာ့ ေအးပါတယ္.။ ေနဖူးတဲ့ ျမိဳ့ေတြကလည္း ေဆာင္းဆို ေအးတာမ်ားပါတယ္.။ ေဆာင္းအေၾကာင္းကလဲ ေလးမ Tag ျပီးေတာ့ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ မေအးေသာေဆာင္းရက္မ်ားထဲက ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးကိုပဲ ေရးလိုက္တယ္ဗ်ာ.။ ေအးတာကိုၾကိဳက္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္အဖို့ကေတာ့ ေအးေလ ေကြးေလ ေကြးေလ ေႏြးေလဆိုေတာ့ ေႏြးေႏြးေလးနဲ့ ေကြးရတာေပါ့ဗ်ာ.။ အဲ ... မေကြးရတဲ့ ေဆာင္းေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ ရွိတယ္ဗ်.။ ဒါေလးကိုပဲ တူမၾကီးရဲ့ tag ကိုေရးလိုက္တယ္..။ အဆင္ေျပမွာပါ..။
မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီေဆာင္းပဲ ဘ၀တစ္ဆစ္ခ်ိဳးတယ္လို့ ဆိုမလား.. အေတြ ့အၾကံဳသစ္စတယ္လို့ပဲ ေျပာမလား .။ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကုန္လို့ ေနာက္တစ္ႏွစ္ကိုအကူး အရမ္းေအးတဲ့အခ်ိန္ေပါ့ဗ်ာ.... ေရာက္သြားတာက ေတာင္ေပၚျမိဳ ့ေလးတစ္ျမိဳ ့။ ေတာင္ေပၚျမိဳ ့ဆိုေပမဲ့လည္း ခ်ိဳင့္၀ွမ္းထဲမွာရွိတာဆိုေတာ့ စိမ့္ေနေအာင္ေအးတာ.။ ေရာက္စတစ္ရက္ကေတာ့ ေကာင္းေကာင္းေကြးလိုက္ရေသးတယ္.။ ေနာက္ရက္ကစျပီးေတာ့ ေမာင္မွ်ားျပာတို့ လိမ့္ေနေအာင္ ေျပးရေတာ့တာပဲ.။ ၁၁း၀၀ ေလာက္မွေနကိုျမင္ရတဲ့ေနရာမွာ ၆း၃၀ ေလာက္ထျပီး အလုပ္စလုပ္ရေတာ့တာ စဥ္းစားတာၾကည့္ေတာ့.။ မနက္ဆို ကိုယ့္လက္ကိုေရွ့ထုတ္ၾကည့္တာ မျမင္ရဘူး.။ မ်က္ႏွာသစ္တာေတာင္ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ့ ေရကလဲစမ္းေခ်ာင္းထဲကဆိုေတာ့ ေအးလိုက္တာဆိုတာ ေျပာမေနနဲ့ေတာ့.။ ဒါေတာင္ ကိုယ့္ဘာသာခပ္ရတာ မဟုတ္ဘူး ကိုယ္တိုင္ခပ္ရရင္ေတာ့ အပ်င္းထူတာနဲ့တင္ ေန့လည္ေလာက္မွ မ်က္ႏွာသစ္ရမဲ့ကိန္းပဲ.။ မနက္စာေလး
တစ္ရက္ကေတာ့ ထူးထူးျခားျခားပဲ.။ လွတပတေက်ာက္တံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြကို ေကာက္ရတာပါ.။ သိပ္ေတာ့မၾကီးပါဘူး ကေလးေခါင္းသာသာေလာက္ပါ.။ ေကာက္ရတဲ့ေနရာက စမ္းေခ်ာင္းထဲမွာ ေရက ဒူးေခါင္းေလာက္ရွိတယ္.။ လက္နဲ့ေကာက္ရတာကို ၂က်င္းရေအာင္ေကာက္ဆိုပဲ.။
စာၾကြင္း။ ။ အေၾကြးဆပ္ဖို့တစ္ေယာက္က်န္ေသးတယ္.. ဘုရင္မၾကီးေရ ကြ်န္ေတာ္မေမ့ပါဘူးဗ်ာ.။ ပို့စ္အသစ္တက္ရင္ မီးမီးနဲ့စပါ့မယ္..။ ခုေတာ့ အားလံုးပဲ တာ့တာဗ်ာ.။ေနာက္မွေတြ ့တာေပါ့..။
စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ရယ္စရာ
ျပန္စဥ္းစားရင္ ရယ္စရာဆိုေတာ့ကာ ... စဥ္းစားစမ္း ... စဥ္းစားစမ္း.။ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လဲ အခုအသက္အရြယ္နဲ့က အကုန္ရယ္စရာေတြခ်ည့္ပဲ ျဖစ္ေနတယ္.။ ရယ္စရာလို့သာ ေျပာတာပါ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္သာ ရယ္ရမယ္ တျခားသူေတြအတြက္ေတာ့ ႏွာေခါင္းပဲလိမ့္ရႈံေနမွာ ျမင္ေယာင္ေနတယ္.။ သို့ေပေသာ္လည္း ေပ်ာ္စရာကမာၻထဲက မီးမီးေလးက Tag ေတာ့ ရႈံ့ခ်င္လည္း ရႈ႔ံေစေတာ့ ေရးရေတာ့မွာပဲ.။ မီးမီးေလးေရ ေရးျပီေနာ္ စိတ္မေကာက္ေၾကး.။ း)
အဲဒီအသက္အရြယ္တုန္းက ကြ်န္ေတာ္တို့ေကာင္ေတြ လမ္းတကာပတ္ျပီး ေခြလိမ့္လို့ ေကာင္းတုန္းေပါ့.။ အခုေခတ္ကေလးေတြဆိုရင္ေတာ့ ရည္းစားေတြဘာေတြရေနေလာက္ျပီ.။ ကြ်န္ေတာ္တို့ကေတာ့ ပုဆိုးကြင္းသိုင္းျပီး ရြာရိုးကိုးေပါက္ေဆာ့လို့ေကာင္းတုန္း.။ျဖစ္ပံုက ကြ်န္ေတာ့္အေဖ တျခားျမိဳ့မွာ စစ္တုရင္သြားျပိဳင္ရမယ့္အခ်ိန္၊ ကြ်န္ေတာ့္အေမနဲ့ ကြ်န္ေတာ္က ဘူတာၾကီးကို လိုက္ပို့တာေပါ့ဗ်ာ.။ အေဖက တႏွစ္တခါဆိုသလို သြားရတာပါ.။ အရင္ႏွစ္ေတြကေတာ့ လိုက္မပို့ပါဘူး အဲဒီႏွစ္မွ အေမက လုိက္ခဲ့ဆိုလို့ ေပေၾကာင္ေၾကာင္နဲ့ လိုက္သြားတာ.။ဘူတာေရာက္ေတာ့ အေဖနဲ့ အေမ အလြမ္းသယ္တာကိုမၾကည့္ခ်င္တာနဲ့ပဲ ကေလးပီပီ ေကာင္မေလးေတြကိုေလွ်ာက္ၾကည့္ အဲ ဟုတ္ပါဘူး ဟိုဟာေတြ ဒီဟာေတြလိုက္ၾကည့္ေနတာပါ။ ဘာေတြ ့လဲဆိုေတာ့ ကုလားမေတြကို သြားေတြ ့တာပါ.။ အဲဒီတုန္းက ကုလားမေတြက အခုေခတ္လိုေတာ့ ေဟာ့ေရွာ့ေတြ မ၀တ္ဘူးဗ်.။ သိတယ္မဟုတ္လား ဆာလီလားဘာလား အဲဒါၾကီးေတြ၀တ္ျပီးေတာ့ နဖူးမွာလဲ ဘာေတြကပ္ထားမွန္းမသိဘူး ႏွာေခါင္းမွာလဲနားကြင္းေတြနဲ့ လက္ေကာက္ေတြက တခြ်မ္ခြ်မ္ ၀တ္စံုျပည့္၀တ္ထားတာ ၾကည့္လို့ေတာ့ေကာင္းသား.။ ကေလးဆိုေတာ့ လိုက္ၾကည့္တာေပါ့ဗ်ာ.။ ၾကည့္လို့ေကာင္းတုန္းရွိေသး ရထားကတြဲထိုးလာေတာ့ အေဖက ရထားေပၚတက္ အေမနဲ့ ကြ်န္ေတာ္က ျပဴတင္းေပါက္ေဘးကေန စကားေတြေျပာတာေပါ့.။
တကယ္လဲခြဲရမယ္ဆိုေတာ့ ရင္ထဲမွာဘယ္လိုၾကီးလဲမသိဘူး ဒါေတာင္ ကြ်န္ေတာ္နဲ့ အေဖနဲ့က အဲေလာက္ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ငိုခ်င္သလို ရယ္ခ်င္သလိုနဲ့ မ်က္ရည္ေတြဘာေတြေတာင္၀ဲလာေသးတယ္.။ အေမကေတာ့ ငိုမဲ့မဲ့နဲ့ အေဖကလည္း မိန္းမနဲ့ခြဲရမွာမို့လိုုလားမသိဘူး မ်က္ႏွာက မေကာင္းဘူး.။ကြ်န္ေတာ္လည္း ကေလးဆိုေတာ့ သူတို့ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ျပီး အလုိလိုငိုခ်င္လာတာ.။ ရထားလည္းထြက္ေရာ အေဖက လက္ျပ၊ အေမက လက္ျပနဲ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း မထိန္းႏိူင္ေတာ့ဘူး အေမ့ကိုဖက္ျပီး ငိုတာ ႏွပ္ေတြဘာေတြေတာင္ ထြက္လို့ .။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့မွ အေနာက္ကေန သားေရ ျပန္မယ္ဆိုလို့ ပခံုးလာပုတ္ေတာ့ လွည့္ၾကည့္လိုက္တာ ကြ်န္ေတာ့္အေမျဖစ္ေနတယ္.။ ဟိုက္ အဲဒါဆို ငါဖက္ငိုေနတာ ဘယ္သူပါလိမ့္ဆိုျပီး ေမာ့ၾကည့္လိုက္မွ အမယ္ေလး ေစာနက ကုလားမၾကီးျဖစ္ေနေတာ့တာကိုး.။ ရွက္လိုက္တာဗ်ာ ေဘးကလူေတြကလဲ ျပံဳးစိစိနဲ့ ကုလားမၾကီးကလဲ ရယ္က်ဲက်ဲနဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ မ်က္ႏွာဘယ္ထားရမွန္းေတာင္ မသိဘူး.။ အဲဒီကုလားမကလဲ ကြ်န္ေတာ့္အနားကို ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္လာတာလဲကိုမသိဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း အေမပဲဆိုျပီးေကာင္းေကာင္းဖက္ငိုေနတာ.။ရွက္ရွက္နဲ့ အေမလက္ကိုဆဲြျပီးထြက္လာတာ အိမ္ေရာက္တဲ့အထိ ထူပူေနတုန္း .. ဟီး ဟီး ..။ ျဖစ္လိုက္ရင္ေတာ့ ေပါက္ကရၾကီးပဲဗ်.။
မရယ္ရလဲ ကလိထိုးျပီးသာရယ္ေတာ့ဗ်ာ ေနာ့..။ မီးမီးေလးေရ ၾကာလို့ဆိုျပီး စိတ္မေကာက္နဲ့ေတာ့ေနာ္ ကြ်န္ေတာ္ေရးလိုက္ျပီ.။ ေနာက္အေၾကြးက်န္သူမ်ားကိုလဲ လကုန္ျပီးျပီျဖစ္ပါ၍ အျမန္ဆံုးဆပ္မည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ..........။ ။
ထိုေနရာသို့ လွမ္းၾကည့့္ျခင္း
အျမဲျပံဳးေနတဲ့ ခင္ဗ်ားမ်က္ႏွာျမင္တိုင္း
လူတိုင္းကို အျပံဳးနဲ့ဆက္ဆံပါလို့
ေျပာခဲ့တဲ့သူကို ေျပးေျပးရိုက္ခ်င္တယ္ ...
ဘာသည္သာ အေကာင္းဆံုးလက္နက္ဆိုလား
ေျပာၾကတဲ့စကားေတြနဲ့ နယူတန္လည္း
ခင္ဗ်ားနဲ့ေတြ ့မွ ငေပါၾကီးလံုးလံုး ျဖစ္ေတာ့တယ္ ...
အျမီးေခြအိပ္ေနတဲ့ ေကာင္ေတြေတာင္
လွည့္မၾကည့္တဲ့ အရာၾကီးကို
ခင္ဗ်ားမို ့မရြံမရွာ ဖက္တြယ္ထားတာ
က်ဳပ္ျဖင့္ အံ့ၾသလုိ့မဆံုးဘူး ...
အင္းေလ ...
ငရဲက လာသူဆိုေတာ့ ျပာပူဘယ္ေၾကာက္မလဲ ...
ထမိန္မျခံဳပဲနဲ့ စုန္းမျဖစ္ေနတဲ့
ေဒၚအိုစာတစ္ေယာက္လဲ အခုထိ
တံျမက္စည္းစုတ္ကို စီးျပီးေတာ့
ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးနဲ့ နံတုန္း ....
မီးတစ္စေတြ ့တိုင္း လက္ခေမာင္းထထခတ္တတ္တဲ့
လက္သည္းဖြက္လူတန္းစားေတြလဲ
ေဟာင္လြန္းေတာ့ လူမေလးေတာ့ဘူး ...
ခင္ဗ်ားတို့လို အတၱေဘာေတြ
အခ်ိန္တိုင္း တက္တက္စီးခံေနရတဲ့
ဖိနပ္ေတြအစား ရင္နာမိတယ္
သည္ဖိနပ္ေတြ ခင္ဗ်ားတို့ပါးျပင္ေပၚေရာက္ဦးမွာပါ ...
ခင္ဗ်ားတို့ကို ေရာ့ခ္စတီး၀ပ္ဆိုတဲ့သူ
က်ဳပ္ဆီကိုေခၚလာတဲ့ အခ်ိန္ၾကရင္ေတာ့
မျမဲျခင္းတရားေတြကို သင္ၾကားေပးဦးမယ္ ... ။ ။
အေၾကြးေတြကို မၾကာခင္ဆပ္ပါမယ္ခင္ဗ်ာ...။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အေမ့ရဲ့ရင္ထဲက မ်က္ရည္တစ္စက္ကို ျမင္လိုက္ရလို့ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ေနပါတယ္ ......။ ။
A Message From Western Bank of River
A Message From Western Bank of River
မင္းစြန္႔သြားရာဒီေျမမွာ
အရင္လို အုတ္ႀကားျမက္ေပါက္ေတြ မင္းမူတုန္း
ေအး၊ ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္တို႔ရြက္က်ပင္ေပါက္ေတြကလည္း ရွင္သန္တုန္းပဲ
မင္းတစ္လမ္းစာ သာရံုနဲ႔ လိပ္ျပာသန္႔သင္႔ေနပါျပီ
ဒီေျမမွာ ေန၀င္လို႔ ဘယ္သူမွ မင္းကို အျပစ္မတင္ဘူး
ဒီအေနာက္ဘက္ကမ္းမွာမွ အရြက္က်ခဲ႔တဲ႔ေကာင္ေတြပဲကြာ
အပင္မေပါက္ခ်င္ေသာ္လည္း အျမစ္တြယ္ခဲ႔ျပီမို႔
ညည္းခ်င္းမခ်ေတာ႔ဘူး ကိုယ္႔လူေရ…
မ်ားမ်ားေျပာခြင္႔မရွိလို႔လား ဒီမွာေတာ႔ မ်ားမ်ားေတြးႀကတယ္
ရွင္သန္ေနတာကိုသတိရဖို႔ နာရီနဲ႔ ေန႔စြဲေတြမွတ္ႀကတယ္
ေျမာက္ေလအလာကိုေစာင္႔ႀကတယ္
ဘာလို႔လဲသိလား… ဒိထက္ေကာင္းတာ လာဖို႔မရွိလို႔ေပါ႔ ငတံုးရဲ႕
ႀကယ္ေႀကြကိုလည္းမေစာင္႔ဘူး
ရြက္ေႀကြကိုလည္းမေကာက္ဘူး
အိပ္မက္ဆိုတာ အိပ္ေပ်ာ္သူေတြသာမက္ခြင္႔ရတာကလား
သက္ျပင္းခ်ရင္ အသက္တိုတတ္သတဲ႔
သူလိုငါလိုအပင္တစ္ပင္ေပ်ာက္သြားရင္ ဒီေျမနည္းနည္းေပါ႔သြားရွာမလား
ဒါနဲ႔ လူႀကံဳရွိရင္ အေရွ႕ဘက္ကမ္းက
ျငိမ္းခ်မ္းေရးသံလြင္တစ္ခက္ေလာက္ပို႔လိုက္ပါ
Honey
ကဗ်ာေလးကို ပိုင္ရွင္ရဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ့ ဒီေနရာကေန ကူးယူေဖာ္ျပတာပါဗ်ာ ။
ေလလြင့္ဌက္၏ နားခိုရာ
ခတ္ျပစ္လိုက္စမ္းပါ
မင္းတို့ရဲ့ အေတာင္ပံေတြကို
အားအင္ရွိသေလာက္ေပါ့ ...
ဘာေတြကိုေၾကာက္ျပီး
ဘယ္သူကို အားနာေနမွာလဲ
အခ်ိန္ဆိုတာ လူကလုပ္တာပါကြာ
ေလစုန္မွာ ေမွ်ာေနမယ့္အစား
ေလဆန္မွာ ပ်ံတက္ျပီး
ငါတုိ့ရဲ့ ရင္ကိုအကြဲခံလိုက္မယ္
ဘယ္သူမွ အသိအမွတ္မျပဳရင္ေတာင္
ကမာၻေျမႀကီးက သူ့ရဲ့ရင္ခြင္မွာ
ငါ့တို့ကို ျငိမ္းခ်မ္းစြာ လဲေလ်ာင္းေစမွာပါ ....။ ။
ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္အိမ္မက္
'အား ... ေအးလိုက္တာ ...'
ျဖတ္ခနဲ မ်က္လံုးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ဂုတ္ကို လက္ေအးၾကီးနဲ့ ကိုင္ထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္...
'ေဟ့လူ ဘာလုပ္တာလဲဗ်'
'လွ်ာမရွည္နဲ့ ထစမ္း' "ေျဗာင္း"
(အာ ဒီလူ ရုပ္ၾကည့္ေတာ့ သန့္သန့္ျပန့္ျပန့္နဲ့ ေတာ္ေတာ္လက္သံေျပာင္တာပဲ)
'ဘာလဲဗ် ဘာလုပ္မလို့လဲ'
'မင္းကို ေျပာစရာရွိလို့ကြ၊ မင္းတို့က ဘေလာ္ဂါ အခ်င္းခ်င္းမွ ခ်စ္တာလား။ ဘေလာ့မေရးပဲ မင္းတို့ကို အားေပးတဲ့သူကိုေတာ့ မင္းက အဖက္မလုပ္ခ်င္ဘူးေပါ့ေလ ဟုတ္လား'
'အာဗ်ာ ဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ ကေျမာက္ကေခ်ာက္စာေတြကို အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး လာဖတ္တဲ့သူကို ကြ်န္ေတာ္ ေလးစားပါတယ္ဗ်။ ဘေလာ့ေရးေရး မေရးေရး ကြ်န္ေတာ့္ကို ခင္လုိ့လာတာပဲဗ် အဲလိုစိတ္မ်ိဳး ကြ်န္ေတာ့္မွာ မရွိပါဘူး။'
"ေတာ္စမ္း" ... 'မင္း ေပါက္ကရေတြ မေျပာနဲ ့။ ေျပာေတာ့ တစ္မ်ိဳး လုပ္ေတာ့ တလြဲဆိုတာ မင္းလိုလူစားမ်ိဳးပဲ '
'ဟာ .. ခင္ဗ်ားက ကြ်န္ေတာ္ကို အသားလြတ္ၾကီး စြပ္စြဲေနပါလားဗ် ... ေနပါဦး ကြ်န္ေတာ္က ဘာလုပ္မိလို့ ခင္ဗ်ားက ဘာေတြေျပာေနတာလဲ။ ခင္ဗ်ားကေရာ ဘယ္သူလဲဗ်။'
'ငါ ေမာင္မ်ိဳးပဲကြ၊ မင္းဆီကိုလာတဲ့ သူေတြအကုန္လံုးကိုက် မင္းက တစ္ေယာက္ျခင္းျပန္ေျပာတယ္။ ငါ့က်ေတာ့ မင္းကခ်န္ထားတယ္ .. အဲဒါ ေကာင္းသလား။ေတာ္ျပီ ေဟ့ေကာင္ မင္းဆီကိုမလာေတာ့ဘူး သြားမယ္ ဒါပဲ'
'ဟာ ... ကိုေမာင္မ်ိဳး ကိုေမာင္မ်ိဳး ....... အစ္ကို အစ္ကို ...'အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကြ်န္ေတာ္ႏိူးသြားတယ္။ ကဗ်ာကသီနဲ့ ထျပီး ဘေလာ့ကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုေမာင္မ်ိဳးက သူ့ကိုစကားျပန္မေျပာလို့ဆိုျပီး ဆီဗံုးမွာ ေအာ္သြားတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ မေန့ကရီပလိုင္းလုပ္ထားတာေတြ ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟုတ္တယ္ဗ်ာ ကိုေမာင္မ်ိဳး တစ္ေယာက္ပဲ က်န္ခဲ့တယ္...။ ကိုေမာင္မ်ိဳးၾကီးေရ ခ်ိတ္ခ်ိဳးပါနဲ့ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာရြတ္ျပမယ္ ...။
ကြ်န္ေတာ္မွ်ားျပာရီပလိုင္းမွာ ကိုေမာင္မ်ိဳးၾကီးမပါကိုေမာင္မ်ိဳးၾကီးစိတ္ကဆိုး ကြ်န္ေတာ့္ကို လုိက္ထိုး
မထိုးပါနဲ့အစ္ကိုၾကီးရာ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္းပန္မွာ
ေတာင္းပန္လိုက္ေတာ့ေက်ေအးသြား ကိုေမာင္မ်ိဳးၾကီး ရူပါစတား
ေကာင္မေလးေတြခပ္မ်ားမ်ား သူ့မွာ ေျပးေပါက္မွားးးးးးးးးး ။ း)
အိမ္မက္ကေတာ့ တကယ္မက္တာပါ.။ အေပၚကစာေတြကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ဘာသာ ေပါက္ကရေရးထားတာ အေဟး ေဟးး။ အိမ္မက္ထဲမွာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ကိုေမာင္မ်ိဳးက သူ့ကို ရီပလိုင္းမလုပ္လို့ဆိုျပီး လာေျပာသြားတာပါ.။ မနက္လင္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ဘေလာ့ကို ဖြင့္ဖတ္လိုက္ေတာ့ တကယ္ပဲ ကိုေမာင္မ်ိဳးက လာေျပာသြားတယ္ .. ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ အကုန္လံုးကိုျပန္ေျပာတဲ့အထဲမွာ သူ့တစ္ေယာက္ပဲ က်န္ခဲ့တာ။ စိတ္မဆိုးပါနဲဗ်ာ .. ေနာ့ ကိုေမာင္မ်ိဳးၾကီးးးးးးးး
ကြ်န္ေတာ့္လဲ သည္ဘေလာ့ေလးေရးမိပါတယ္ စိတ္ကအဲဒီအထဲပဲ အကုန္ေရာက္ေနေတာ့တာပဲဗ်ာ..။ တခါမွလည္း မျမင္ဘူး မေတြ ့ဘူးတဲ့ သူေတြကို သံေယာဇဥ္တြယ္ေနတာ အံ့ၾသဖို ့လဲ ေကာင္းပါတယ္.။ ၾကာရင္ေတာ့ ခက္ရခ်ည့္ရဲ့ဗ်ာ ...။ အခုေတာင္ အိမ္မက္ထဲထိေရာက္ကုန္ျပီ ..။ ေၾသာ္ ဘေလာ့ ဘေလာ့ .... ။
ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္ဆိုတာ ကိုေမာင္မ်ိဳးကို ေျပာတာဗ်။ ရန္ကုန္က ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္စာေပတိုက္ပိုင္ရွင္ ေမာင္မ်ိဳးနဲ ့ ကိုေမာင္မ်ိဳးက နာမည္ျခင္းဆင္လို့ ကိုယ့္ဘာသာ စိတ္ထဲရွိရာ ေခါင္းစဥ္ေပးလိုက္တာ ဟတ္ ဟတ္ ဟတ္ ...။
ျမန္မာတို့ရဲ့ သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန ့
ဒီေန့က ျမန္မာေတြရဲ့ အထြဋ္အျမတ္ထားတဲ့ သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန့ေပါ့ဗ်ာ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကေတာ့ မနက္ကိုဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြသြားမယ္ ဥပုဓ္ သီတင္းသီလေဆာက္တည္ၾကမယ္။ ဆရာေတာ္ေတြေဟာမယ့္ တရားေတြနာၾကမယ္။ အိမ္ေတြမွာ မုန့္ေတြလုပ္ျပီး အိမ္နီးနားခ်င္းေတြကို လိုက္ေ၀မယ္ ကုသိုလ္ေတြ ယူၾကမယ္.။ အခ်ိဳ့ေနရာေတြမွာေတာ့ နိဗၺာန္ေစ်းေတြလုပ္ျပီး လာသမွ်လူေတြကို ေကြ်းေမြးဧည့္ခံမယ္.။ ညဆိုရင္ေတာ့ အိမ္တိုင္းမွာ ေရာင္စံုမီးပံုး၊ ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြ ထြန္းျပီး ျမတ္စြာဘုရားကို ပူေဇာ္ၾကမယ္.။လမ္းတိုင္းမွာ မီးေရာင္စံုေလးေတြနဲ့ တကယ္ကို ေအးခ်မ္းလွပတဲ့ ညခ်မ္းေလးတစ္ခုပါ.။ ကေလးေတြကေတာ့ မီးရႈးမီးပန္းေလးေတြ လႊတ္ၾကျပီး ေပ်ာ္မယ္.။ လူၾကီးေတြ ေကြ်းတဲ့မုန့္ေတြကိုစားျပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ့ မီးထြန္းပြဲေတာ္ကို ဆင္ႏြဲၾကမယ္.။ လူတိုင္း လူတိုင္း သန့္ရွင္းသပ္ရပ္တဲ့ အ၀တ္ကေလးေတြ ၀တ္ျပီး ဘုရားသြားေက်ာင္းတတ္ ကုသိုလ္ယူၾကတယ္.။ လူၾကီးမိဘေတြနဲ့ သက္ၾကီး၀ါၾကီးေတြကို ကန္ေတာ့ၾက၊ ဆုမြန္ေကာင္းေတြေပးမယ္၊ မုန့္ဖိုးေတြ ရမယ္။ မိတ္ေဆြတို့ ေတြးၾကည့္စမ္းပါေလ ... ဘယ္ေလာက္ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းလိုက္တဲ့ ျမန္မာတို့ရဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ဓေလ့လဲဆိုတာ ..။ ကေလးေတြရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္စြာမီးထြန္းေဆာ့ကစားေနတဲ့ အသံေတြ၊ ေရာင္စံုမီးပံုးနဲ့ ဖေယာင္းတိုင္ေတြၾကားက လူေတြရဲ့ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေတြ၊ လူၾကီးမိဘေတြရဲ့ ၾကည္ႏူးပီတိေတြကို ေတြးၾကည့္တာနဲ့ကို စိတ္ခ်မ္းသာဖို့ေကာင္းလိုက္တာ..။
ဟိုးအရင္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ သည္လိုပဲြမ်ိဳးေတြမွာ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ.။ ေရႊတိဂံုဘုရားကိုသြားျပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြလုပ္တယ္.။ အဘိုးအဘြားေတြကို ကန္ေတာ့တယ္။ အိမ္အျပန္မွာညီေလးေတြအတြက္ မီးရႈးမီးပန္းေတြ ၀ယ္လာတယ္.။ ေမာင္ႏွမေတြအကုန္ ေဖေဖနဲ့ ေမေမကို ကန္ေတာ့ျပီး မုန့္ေတြ အတူတူစားၾက၊ မီးထြန္းပြဲေတာ္ကို မိသားစုအတူတူ ဆင္ႏဲြၾကနဲ့ အရမ္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးရတဲ့ ေန့ရက္ေတြေပါ့ဗ်ာ။ အိမ္နဲ့ေ၀းတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာလဲ ဘုရားမွာ ပန္း၊ေရခ်မ္း၊ဆီးမီး၊အေမႊးနံ့သာ လွဴဖြယ္ေတြနဲ့ ဘုရားမွာ ျငိမ္းခ်မ္းအဆင္ေျပပါေၾကာင္း ဆုေတာင္း၊ လူေတြရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေတြကိုလိုက္ၾကည့္ျပီး ၾကည္ႏူးရတာလဲ ဘာနဲ့မွမလဲႏိူင္ပါဘူး။ အခန္းထဲမွာ ဖေယာင္းတိုင္မီးေတြထြန္းျပီး ျငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေနတဲ့ စိတ္ရဲ့ အရသာကို ခံစားရတာလည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္မွ ရႏိူင္မယ့္ အခြင့္အေရးေပါ့ဗ်ာ.။
အခုခ်ိန္ေတာ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ့ တန္ဖိုးထားခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သီတင္းကြ်တ္ပြဲေတာ္အေၾကာင္းကို ျဂိဳလ္သားစကားနဲ့ေရးေနရတယ္။ မနက္ၾကရင္လည္း ဘုရားဆိုတာဘာမွန္းမသိတဲ့ သူေတြကိုေျပာျပရဦးမယ္.။ တစ္ေက်ာင္းထဲတက္ၾကတာခ်င္းအတူတူ ဘာသာရပ္ဌာနမတူလို့ ေက်ာင္းတက္ရဦးမယ္.။ ျဂိဳလ္သားစကားေတြသင္ျပီး အခါၾကီး ရက္ၾကီးကို ကေလးေတာင္မဆိုတဲ့ သီခ်င္းေတြကို လိုက္ဆိုရဦးမယ္။ အထူအပါး ဘာမွမသိတဲ့လူေတြကို စကားကိုမေျပာခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ............ ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ မပိုင္ေတာ့လဲ ထားရာေန ေစရာသြား၊ ေယာက်ၤားေကာင္းထံုးႏွလံုးမူျပီး လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြကို ျပီးေျမာက္ေအာင္ လုပ္ရဦးမွာေပါ့ဗ်ာ..။ အရာရာအားလံုး ျငိမ္းခ်မ္း ေအာင္ျမင္ ေပ်ာ္ရႊင္ အဆင္ေျပပါေစလို့ သည္လို သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန့မွာ ကြ်န္ေတာ္ အားလံုးအတြက္ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ . ။
ဟိုးအရင္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ သည္လိုပဲြမ်ိဳးေတြမွာ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ.။ ေရႊတိဂံုဘုရားကိုသြားျပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြလုပ္တယ္.။ အဘိုးအဘြားေတြကို ကန္ေတာ့တယ္။ အိမ္အျပန္မွာညီေလးေတြအတြက္ မီးရႈးမီးပန္းေတြ ၀ယ္လာတယ္.။ ေမာင္ႏွမေတြအကုန္ ေဖေဖနဲ့ ေမေမကို ကန္ေတာ့ျပီး မုန့္ေတြ အတူတူစားၾက၊ မီးထြန္းပြဲေတာ္ကို မိသားစုအတူတူ ဆင္ႏဲြၾကနဲ့ အရမ္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးရတဲ့ ေန့ရက္ေတြေပါ့ဗ်ာ။ အိမ္နဲ့ေ၀းတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာလဲ ဘုရားမွာ ပန္း၊ေရခ်မ္း၊ဆီးမီး၊အေမႊးနံ့သာ လွဴဖြယ္ေတြနဲ့ ဘုရားမွာ ျငိမ္းခ်မ္းအဆင္ေျပပါေၾကာင္း ဆုေတာင္း၊ လူေတြရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေတြကိုလိုက္ၾကည့္ျပီး ၾကည္ႏူးရတာလဲ ဘာနဲ့မွမလဲႏိူင္ပါဘူး။ အခန္းထဲမွာ ဖေယာင္းတိုင္မီးေတြထြန္းျပီး ျငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေနတဲ့ စိတ္ရဲ့ အရသာကို ခံစားရတာလည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္မွ ရႏိူင္မယ့္ အခြင့္အေရးေပါ့ဗ်ာ.။
အခုခ်ိန္ေတာ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ့ တန္ဖိုးထားခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သီတင္းကြ်တ္ပြဲေတာ္အေၾကာင္းကို ျဂိဳလ္သားစကားနဲ့ေရးေနရတယ္။ မနက္ၾကရင္လည္း ဘုရားဆိုတာဘာမွန္းမသိတဲ့ သူေတြကိုေျပာျပရဦးမယ္.။ တစ္ေက်ာင္းထဲတက္ၾကတာခ်င္းအတူတူ ဘာသာရပ္ဌာနမတူလို့ ေက်ာင္းတက္ရဦးမယ္.။ ျဂိဳလ္သားစကားေတြသင္ျပီး အခါၾကီး ရက္ၾကီးကို ကေလးေတာင္မဆိုတဲ့ သီခ်င္းေတြကို လိုက္ဆိုရဦးမယ္။ အထူအပါး ဘာမွမသိတဲ့လူေတြကို စကားကိုမေျပာခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ............ ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ မပိုင္ေတာ့လဲ ထားရာေန ေစရာသြား၊ ေယာက်ၤားေကာင္းထံုးႏွလံုးမူျပီး လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြကို ျပီးေျမာက္ေအာင္ လုပ္ရဦးမွာေပါ့ဗ်ာ..။ အရာရာအားလံုး ျငိမ္းခ်မ္း ေအာင္ျမင္ ေပ်ာ္ရႊင္ အဆင္ေျပပါေစလို့ သည္လို သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန့မွာ ကြ်န္ေတာ္ အားလံုးအတြက္ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ . ။
မျဖစ္ ညစ္က်ယ္
ေခါက္ရိုးက်ဳိးေနတဲ့ ရင္ဘတ္ထဲက
ထြက္ထြက္လာတဲ့ အညွီအေဟာက္ေတြကို
ရႈရႈိက္ေနရတဲ့ ငါ့ကိုယ္ငါလည္း
တခါတေလေတာ့ အားနာမိရဲ့ ...
လံုး၀န္းေနတဲ့ ကမာၻႀကီးကို
ႀတိဂံလိုလို ဗဟုဂံလိုလို
လိုရာဆြဲေျပာေနၾကတဲ့
လူေတြကို အေငးသားၾကည့္ေနခဲ့တဲ့
ႏွစ္ေပါင္းလည္း မေရတြက္ႏိူင္ေတာ့ဘူး ...
ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမွာ
အဆင္မေျပမႈေတြကို
ထပ္ခါထပ္ခါ ၀တ္ဆင္ခဲ့ရတဲ့
အညတရ တစ္ေကာင္ပါ ...
သက္တန့္ေတြေပၚ
ခဏတျဖဳတ္ လမ္းတက္ေလွ်ာက္မိတဲ့
ငါ့ကို ဘာျဖစ္ခ်င္ေနလဲတဲ့ .....
ရွင္းတယ္ ......
ေလာကဓံကို နဘန္က်င္း
ကံၾကမၼာကို ရင္၀ ခုႏွစ္ခ်က္ေလာက္
ပိတ္ကန္ခ်င္တယ္ ...... ။ ။
အလြမ္းရဲ့ ကဗ်ာ
မခ်စ္တတ္ခဲ့လို့ အခ်စ္ငတ္ခဲ့သူပါ
မနမ္းတတ္တာထက္ မနမ္းရက္ခဲ့ေတာ့လည္း
အလြမ္းေတြ ဆက္ေနရျပီ ခ်စ္သူ ....
ေႏြးေထြးတဲ့ သူ ့လက္ဖ၀ါးေတြရယ္
သူ ့ႏႈတ္ခမ္း ပါးလ်လ်ေလးရယ္
ျပီးေတာ့ ...
အရူးအမူး စြဲလမ္းခဲ့မိတဲ့
သူ ့ဆံပင္ရွည္ရွည္ေတြရယ္
သူနဲ့ပတ္သတ္သမွ် အရာအားလံုး
ႏွလံုးသည္းပြတ္ထဲက
နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း လြမ္းေနတယ္ ...
ငါ့ႏွလံုးသားရင္ျပင္မွာ
အလြမ္းေတြ ေတာင္ပံုရာပံုဆင့္လို ့
လြမ္းလို့ ကဗ်ာေတြေရးရင္း
ကဗ်ာေတြေရးရင္း လြမ္းရင္းနဲ့ပဲ
.........................................
.........................................
လြမ္းတယ္ ခ်စ္သဲရယ္ ....... ။ ။
လြမ္းတယ္ဗ်ာ။ တအားကို လြမ္းတယ္။ ရင္ဘတ္ထဲ ေအာင့္ေနေအာင္ လြမ္းတယ္။ မခံမရပ္ႏိူင္ေအာင္ကို လြမ္းတယ္။ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ကို လြမ္းတယ္။ မက္မက္စက္စက္ကို လြမ္းတယ္.။ စိတ္ရွိသေလာက္ လြမ္းတယ္။ အခ်ိန္တိုင္း လြမ္းတယ္။ ကဲ ယံု မယံုယံုဗ်ာ လြမ္းကို လြမ္းတယ္ဗ်ာ .... ။
အားလံုးကိုလည္း အသည္းအသန္ လြမ္းတယ္ဗ်ာ.။ ကြ်န္ေတာ့္ဆီကို လာၾကတဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြအားလံုးကို ခင္ခင္မင္မင္ စာမျပန္ႏိူင္တာ နားလည္ေပးပါဗ်ာ.။ ရင္ထဲမွာ အျမဲတမ္းရွိပါတယ္.။ အခုကြ်န္ေတာ္ မနက္ျဖန္ကို လႊတ္ခ်ျပီး အားခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္တယ္.။ ေနာက္လာမယ့္ မနက္ျဖန္ေတြကိုေတာ့ လႊတ္ခ်လို့ရမယ္ မထင္ဘူးဗ်ာ ..။ ကြ်န္ေတာ္ အလြမ္းလာေျဖတာပါ.။ ရင္ဘတ္ၾကီးနဲ ့ မဆန့္ေအာင္ကို လြမ္းေနမိတာပါ.။ တကယ္ၾကီးကို လြမ္းေနမိတယ္ဗ်ာ.။ ေနာက္ျပန္ေတြ့မယ့္ အခ်ိန္ကို ၾကိဳေတြးျပီး ေပ်ာ္ေနလိုက္မယ္..။ အခုေတာ့ အားရေအာင္ လြမ္းလိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ.။
အားလံုးကိုလည္း အသည္းအသန္ လြမ္းတယ္ဗ်ာ.။ ကြ်န္ေတာ့္ဆီကို လာၾကတဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြအားလံုးကို ခင္ခင္မင္မင္ စာမျပန္ႏိူင္တာ နားလည္ေပးပါဗ်ာ.။ ရင္ထဲမွာ အျမဲတမ္းရွိပါတယ္.။ အခုကြ်န္ေတာ္ မနက္ျဖန္ကို လႊတ္ခ်ျပီး အားခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္တယ္.။ ေနာက္လာမယ့္ မနက္ျဖန္ေတြကိုေတာ့ လႊတ္ခ်လို့ရမယ္ မထင္ဘူးဗ်ာ ..။ ကြ်န္ေတာ္ အလြမ္းလာေျဖတာပါ.။ ရင္ဘတ္ၾကီးနဲ ့ မဆန့္ေအာင္ကို လြမ္းေနမိတာပါ.။ တကယ္ၾကီးကို လြမ္းေနမိတယ္ဗ်ာ.။ ေနာက္ျပန္ေတြ့မယ့္ အခ်ိန္ကို ၾကိဳေတြးျပီး ေပ်ာ္ေနလိုက္မယ္..။ အခုေတာ့ အားရေအာင္ လြမ္းလိုက္ဦးမယ္ဗ်ာ.။
ေ၀းလြင့္ျခင္း ...
တကယ္ေတာ့ ငါဟာ
ေလာကနိယာမေတြကို ေၾကေၾကညက္ညက္
မသင္ယူခဲ့ရတဲ့ သနားစရာသတၱ၀ါတစ္ေကာင္ပါ
အျပာေရာင္ေတြကို ႏွစ္ျခိဳက္စြာေမာ့ေသာက္ရင္း
ၾကယ္စင္ေတြကို ေက်ာခိုင္းထားခဲ့မိတဲ့ ငါ
ခုေတာ့ သံသရာေတြ တစ္ပတ္ျပန္လည္ၿပီး
အရွိန္အဟုန္ျပင္းျပင္းနဲ့ ၀င္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ ....
တကယ္ဆို ရာဇ၀င္ေတြအတြက္
ထစ္ခ်ဳန္းမိုးေတြ ရြာေနျပီးသားပဲ
ဖန္ဆင္းရွင္ရဲ့ ခရမ္းရင့္ေရာင္ေတြေနာက္
အေမာတေကာ ေျပးလိုက္ေနရတာ
ရပ္တည္မႈေတြ ခ်ိနဲ့လြန္းပါတယ္ ...
ေဟာ ... ကံၾကမၼာကေတာ့ ထီးေဆာင္းၿပီးလာေနၿပီ
ညေနခင္းေရ မီးထြန္းၿပီး ႀကိဳဆိုလိုက္ပါဦး
ငါကေတာ့ အစြမ္းသတၱိမရွိတဲ့ ေျခရာေတြေနာက္
တေကာက္ေကာက္ လိုက္ရဦးမယ္ ...... ။ ။
ကာရန္မဲ့ ေ၀ဒနာ
ရင္ဘတ္ေတြ ထပ္တူမက်ႏူိင္ေပမဲ့
အျမဲတမ္း ဖြင့္ထားတဲ့ တံခါးတစ္ခ်ပ္
အက္ေၾကာင္းထပ္ေနတဲ့ သံစဥ္ေတြနဲ့
အစိမ္းေရာင္၀တ္ရုံေတြေတာ့ ခဏထားခဲ့
မတည္ျမဲျခင္းေတြနဲ့ လြတ္လပ္စြာ
ထိုးေဖာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့...............
ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းနဲ့ ရိုးသားမႈေတြ
လဲေလ်ာင္းျငိမ္သက္ ...
ကိုယ္က်င့္တရားနဲ့ သစၥာတရားကေတာ့
မားမားမတ္မတ္ ...
၀မ္းနည္းေၾကကဲြျခင္းနဲ့ နာက်ည္းေဒါသထြက္ျခင္းေတြေတာ့
ဟိုတစ္ကြက္ ဒီတစ္ကြက္ ...
ေသြးနဲ့ မ်က္ရည္ေတြကေတာ့
ေျခလွမ္းတိုင္းမွာ တစက္စက္နဲ့ ...
မွ်ေ၀ခံစားျခင္းကေတာ့
စုတ္ျပတ္သတ္လို့ ...
ေယာကၤ်ားတန္မဲ့ ရင္ဘတ္ထဲမွာ
အႀကိမ္ႀကိမ္မ်က္ရည္က်ခဲ့ရေပါင္းလဲ မ်ားၿပီ
တစံုတရာအတြက္ဆို
အျဖည့္ခံႏွလံုးသားေတြက ထိခိုက္လြယ္ေတာ့လည္း
ဒဏ္ရာေတြကို ႀကိတ္မွိတ္ၿမိဳသိပ္လို့
စိတ္ဓါတ္ေတြကို လည္စင္းေပးလိုက္ေတာ့မယ္
၀ဋ္ရွိခဲ့ရင္လည္း သည္ဘ၀မွာပဲ ေက်ပါေစေတာ့ေလ ... ။ ။
ငါတို႔ အေတာင္ပံခတ္သံဟာ ကဗ်ာနံရံကို႐ိုက္ခတ္..
ငါတို႔ အေတာင္ပံခတ္သံဟာ ကဗ်ာနံရံကို႐ိုက္ခတ္..
သံေယာဇဥ္ အမွ်င္အတန္းအားလံုး
အ၀မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားခဲ့တယ္
ရွည္ရင္ရွည္မယ္ ၊ပုရင္ပုမယ္
ပိန္ရင္ပိန္မယ္ ၊၀တာရွိမယ္
ဒါေပမယ့္
အကုန္လံုးက တစ္သားတည္းပဲ
ေနရပ္ကိုလြမ္းမယ္
တစ္ေယာက္ေသာသူကို သတိရမယ္
ငါတို႔လည္း နွလံုးသားနဲ႔ပဲ
တစ္ေယာက္မေကာင္း အမ်ားကို ငါတို႔လဲမၾကိဳက္ခဲ့ဘူး
ေနာက္တစ္ခါ မမွားမိဖို႔ ကိုယ္ပိုင္အသိရွိခဲ့ၾကတယ္
ကိုယ္ေနရာ ၊ကိုယ္စားပြဲ၊ကိုယ္ကုတင္
တစ္ကိုယ္ေရကအစ
ကိုယ့္စိတ္ဓါတ္တစ္ခုလံုး
သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ဖို႔
အစစ ေလ့က်င့္ယူရတာပဲေလ
သူလုပ္ရင္ ကိုယ္လဲလုပ္နုိင္ရမယ္
ဒါေပမယ့္
သူလဲရင္ ကိုယ္ထူလို႔
ကိုယ္လဲေတာ့လဲ သူတို႔ေတြကထူမတယ္
အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔ေမတၱာေတြ
အစားထိုးျပန္ရတယ္
မိုးရြာတယ္ ၊နွင္းက်မယ္
ရာသီဥတုကေတာ့ အစိုးမရဘူး
လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကိုေတာ႔
ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ႐ြတ္ဆိုျပဌာန္းတယ္
အသက္နဲ႔ ရင္းရမယ့္ စြန္႔စားမႈ႕ အတြက္
ကိုယ့္အသက္ကိုယ္ ရွာက်န္ေမြးရတယ္
မေသေဆးေတြကို ျမိဳျမိဳခ်ခဲ့ရ
ဒီလိုနဲ႔ပဲ..
ေက်ာင္းေတာ္သာရဲ႕ အရပ္မွာ
ခ်ယ္ရီေတြအထပ္ထပ္ ပြင့္ၾကျပန္တယ္ ။
ဘ၀ဘ၀ေတြထဲ တိုး၀င္မိခဲ႔ၾကၿပီ
အဆင္မေျပမႈေတြကို ႀကံ့ႀကံ့ခံရပ္တည္ခဲ႔ၾကသလို
၀ါးလံုးသိမ္း႐ိုက္ခ်က္ေတြေအာက္မွာ
အမ်ားတကာရဲ႕ ဗီလိန္ျမင္ကြင္းထဲ
ကိုယ္က်င့္နဲ႔ ပညာကိုလက္ဆြဲလို႔
ငါတို႔ထြန္းလင္းၾကပါစို႔
ခ်စ္တတ္ပါေစ၊ ခ်စ္တတ္ပါေစ
ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး ထစ္ခ်ဳန္းေအာင္
အႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ြတ္ဆိုမိတယ္
ျမစ္တစ္စင္းမွာ လက္ပစ္ကူးခ်င္ရင္
အဲဒီျမစ္ရဲ႕ ရာဇ၀င္အေၾကာင္း
အဆိုးအေကာင္းကိုေတာ႔ သိသင့္ပါတယ္
နား႐ြက္တစ္စံု႐ွိပါရဲ႕ နဲ႔
က်န္တဲ႔တစ္ဖက္ကို ပိတ္ဆို႔ထားရတဲ႔အခါ
ငါတို႔ "အၾကား" ဟာ တရားတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္မလား
မ်က္၀န္းတစ္စံု႐ွိပါရဲ႕ နဲ႔
က်န္တဲ႔တစ္ဖက္ကို ဖံုးကြယ္ထားရတဲ႔အခါ
ငါတို႔ "အျမင္" ဟာ ၾကည္လင္တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္မလား
ေန႔နဲ႔ညရဲ႕ အကူးအေျပာင္း
အ႐ုဏ္ဦးရဲ႕ ေတးသြားအလွမွာ
သံၿပိဳင္လိုက္ဆိုၾကဖို႔ သိပ္လြယ္ပါတယ္
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေတြးအျမင္ကူးေျပာင္းျခင္းမွာေတာ႔
ဟိုးေ႐ွးေ႐ွးတုန္းကေန အခုခ်ိန္ထိ
အမည္တပ္စရာ ေခါင္းစဥ္မ်ားစြာဟာ
အသစ္အသစ္ေတြနဲ႔ ေမြးဖြားလို႔ေကာင္းတုန္း
အလွဆံုးအၿပံဳးတစ္ပြင့္မွာ
လွ်ဳိ႕၀ွက္နက္နဲေနဖို႔ မလိုပါဘူး
႐ိုး႐ွင္းသန္႔စင္ေနဖို႔ပဲ လိုပါတယ္ေလ
အျမင္မတူရင္ ရန္သူတဲ႔လား
ပညာ႐ွိႀကီးမ်ားခင္ဗ်ား
အဲဒီလို..
အေပၚစီးကေန ၿပံဳးၿပံဳးႀကီး မၾကည့္ၾကပါနဲ႔
ခင္ဗ်ားတို႔ စီးသြားမဲ႔ ဖိနပ္တစ္ရံမွာ
ဘယ္ေတာ႔မွ မျပတ္တဲ႔ သဲႀကိဳးတစ္စံုဟာ
ကၽြန္ေေတာ္တို႔ ရင္ထဲမွာငံုေနတဲ႔ သစၥာတရားပါဗ်ာ။
ေတြးေခၚႏိုင္တဲ့ဦးေနွာက္နဲ႔
ဆိပ္ကမ္းကေန ၾကိဳးျဖည္ခဲ့သူမ်ား
ေလရဲ့တိုက္ခတ္ပံုအေၾကာင္း
ေ႐ြ႕သြားတဲ့ ေလွွငယ္ရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္မွာ
ဘယ္အရပ္ကို ဆိုက္ကပ္သြားမယ္ဆိုတာရယ္
ေျမပံုနဲ႔ ကြန္ပတ္
ငါတို႔ေျခေထာက္ေတြကို
ဘယ္လိုတန္ဖိုးျဖတ္မယ္ဆိုတာရယ္
ခဏခဏအစာေၾကေနတဲ့အတြက္
ဘယ္မွာပဲေနေန ၊ရြက္လြင့္ေနမိမွာပါ
ေ၀းကြာလြမ္းဆြတ္ရလြန္းတဲ႔အခါ
ကိုယ႔္အသိုက္အျမံဳေလးကိုေတာ့
စိတ္ထဲကေန ပ်ံမိေနတတ္တာေပါ့
အသက္ရွဴရတာခ်င္းအတူတူ
ငါတို႔ပုခံုးေတြက ပိုေလးတယ္လို႔
သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေဘာင္မခတ္ပါဘူး
ငါတို႔ရွဴသြင္းခဲ့တဲ့ေလထဲမွာ
အဆိပ္ေတြလည္း ပါႏိုင္ပါတယ္
ငါတို႔မေရးခဲ့ရတဲ့သမိုင္းထဲမွာလဲ
ေျချပတ္လက္ျပတ္၊အစာငတ္
အသက္ေသြးေခၽြးေတြနဲ႔ ေရးခဲ့ၾကလို႔
အခုလိုရႊတ္ဆိုခြင့္ကို ရၾကတာေပါ့
ရြတ္ဆိုေနၾက အပိုင္းအစကိုေတာ့
ႏႈတ္ဖ်ားမွာ စာလံုးမေပါင္းေတာ့ဘူး
ရင္ထဲဲကေန အခါခါ က်င့္သံုးရြတ္ဖတ္ၾကမယ္
ဥဒါန္းေတြေခၽြ…..
ၾကယ္ေတြေၾကြၾက….
သစၥာဆိုတဲ႔ ဂုဏ္ျဒပ္
ျမင့္ျမတ္တဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရားကိုေတာ့
ေမ့ထားလို႔မရဘူး
ဘယ္လိုပဲ အသက္ရွင္ေနရပေစ
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀မွာေတာ့
ငါတို႔ လူပီသေအာင္ ေနတတ္ေသတတ္ရဦးမယ္။
တင့္ထူးေ႐ႊ+ ညိမ္းညိဳ
(အြန္လိုင္းဗား႐ွင္း)
Subscribe to:
Posts (Atom)
